weekend

Allemaal een prettig weekend gewenst.

Maandag ga ik weer verder met bloggen.

gesprek

Gisteren een gesprek gehad met de uroloog.
Het is zo, als ik al had vermoed.
De toevoer van de blaas naar de nier zit dus verstopt en de dokter denkt dat het weer die tumoren zijn die ik iedere keer in de blaas heb.
Dat betekend operatie.
2 Mei moet ik naar het ziekenhuis en 3 mei word ik geopereerd.
De nier word eruit gehaald, nagekeken en als er tumoren zitten ook niet weer terug gestopt.
Dus dan mis ik ook nog een nier.
.
Ik moet bij al deze ellende wel even iets kwijt.
Ik ervaar zoveel liefs en liefde van de mensen om mij heen en van mensen die ik helemaal niet ken, alleen via blog en andere sites.
Alleen al hoe de mensen met mij mee leven.
Jullie zijn allemaal reuze lief en ik hou vreselijk veel van jullie.
We gaan er voor en hier kom ik ook wel weer door.
Met hulp van familie en vrienden red ik het wel.
Allemaal een heel groot
DANK JE WEL.

leven

Terwijl ik genietend van de zon
Nadenk over heel mijn leven
Wat er gebleven is van het lijf
Mij bij de geboorte is gegeven
.
Als eerste ging mijn gebit eruit
Het was een kerkhof zonder dooien
Toen was de baarmoeder aan de beurt
Hoefde niet meer met menstruatie te klooien
Mijn blaas gaat mij eerdaags ook verlaten
Maar daar wil ik nog niet over praten
Èèn borst is mij ook al weggenomen
Ook dat moest mij dus overkomen
Mijn longen doen het ook niet goed
Ik kan niet meer ademen zoals het moet
Ook de diabetes heeft toegeslaan
Moet nu de gebakjes laten staan
.
Maar boven op het kapotte lijf
Staat mijn hoofd
Is nog steeds in bedrijf
Zolang ik de zon en natuur kan zien
Moet ik ophouden met het gegrien
Zolang ik liefde kan ontvangen en geven
Zolang zal ik vrolijk verder leven!

hondje

Hier hoef ik niet veel bij te schrijven denk ik.
Maar of het hondje daar goed zit?
Ik vind het tamelijk gevaarlijk.

onderzoek

Zo, we zijn weer thuis, he he.
Nou, daar gaan we dan, de blaas is schoon, maar dat wisten we al. De nier is te zien, maar krijgt waarschijnlijk niet genoeg bloed toevoer. Het kontrast middel was in de linker nier goed te zien, maar in de rechter nier is het bijna niet aangenomen.
Het enige wat de dokter kon zien, was dat de toevoer van de nier naar de blaas verstopt zit. Dus het kan zijn dat daar dezelfde tumoren inzitten als die ik altijd in de blaas heb. In en aan de nier zit hoogstwaarschijnlijk niks.
Dus nu wachten op donderdag, dan heb ik een gesprek met de uroloog.
Knuf Mieke

TAO

foto Joop Kleinstra.
.
Als het mensen ontbreekt aan ontzag,
gebeuren er rampen.
Val mensen niet lastig en belast ze niet te zwaar.
Als je ze niet lastig valt, worden ze je niet beu.
Slimme mensen kennen zichzelf, maar dringen zich niet op.
Ze hebben zelfrespect, maar zijn ook bescheiden.
De binnenkant gaat voor de buitenkant.

verkeer

Het verkeer op straat word steeds erger. maar er komen ook steeds meer auto's bij.
Wij wonen hier in een klein stadje, maar als je alleen hier al kijkt hoeveel auto's hier al onderweg zijn.
Ikzelf rij sinds een jaar niet meer, ik ben bang dat ik een asthma aanval krijg onderweg, en aangezien ik niet alleen ben op straat, lijkt het mij beter om maar niet meer te rijden.
Stel je voor, ik krijg een aanval en begin te slingeren en krijg een kind onder de auto.
Nee hoor, liever niet.
.
Ik wil het ook nog even hebben over de kommentaren van gisteren.
Er zat 1 kommentaar bij, daar stond alleen, "dieren misbruik" en nog een paar van die idiote dingen.
Nou is dat op zich geen probleem hoor, iedereen mag hier schrijven wat hij maar wil, maar geef dan wel te kennen wie je bent.
Ik vind het zo misselijk om afkrakende dingen te schrijven en dat anoniem te versturen.
Als je het ergens niet mee eens bent, schrijf het rustig op, maar alsjeblieft wel met afzender.
Dan zet ik het ook op de site, maar zo niet.
Zo, dat wou ik even kwijt.

twee emmertjes

Twee emmertjes water halen
Twee emmertjes pompen.
De meisjes op hun klompen.
De meisjes op hun houten been,
Rij maar door mijn straatje heen.

paashaas

Het is bijna pasen.
Zullen de andere dieren er hier dan ook zo uitzien?
De rammel paashaas is daar wel goed aan het werk geweest.

nagels

Hoe kun je in godsnaam met zulke lange nagels werken.
Hoeven die vrouwen niet af te wassen, bedden opmaken, groente klein snijden, koken, stoffen en wat een huisvrouw nog allemaalzo moet doen?
Dat lukt toch niet met zulke nagels?
Of als ik er aan denk als je kleine kinderen hebt, de luier verschonen met zulke lange krallen, hoe doen ze het toch.
Aan de pc zitten en schrijven.
Ik zou graag eens van jullie willen horen of jullie iemand kent die zulke nagels heeft en hoe die dat allemaal regelen.

uitslag

Omdat er een paar mensen zijn die heel erg met me meeleven, hier even de uitslag van vandaag.
Ik heb bij de uroloog opgebeld, hij heeft een buisje gelegd van de nier naar de blaas, zodat de urine beter kan afvloeien.
Er zijn 2 foto's gemaakt, waar hij niets op zien kan.
Alles heel onduidelijk.
Volgende week maandag moet ik in de CT, dus nog weer een hele week wachten tot ik iets weet.
Lieve mensen, heel hartelijk bedankt voor jullie medeleven.
Het doet zo enorm goed als je weet dat er mensen zijn die aan je denken.
Allemaal een hele dikke knuffel.

gewoonheidsdier

De mens is een gewoonheids dier.
Vrijdag heeft schoonmoeder voor ons mee gekookt, omdat ik de hele dag in het ziekenhuis was. Zaterdag heeft ze heerlijke stampot boerenkool gemaakt.
Schoonzus heeft een moestuin en daaruit heeft schoonmoeder de laatste rest boerenkool gekregen.
Maar, dat was veel te veel voor 1 persoon, dus heeft ze ook weer voor ons meegekookt.
Gisteren om een uur of 12, zat ik iedere keer op de klok te kijken, waneer we naar schoonmoeder moesten om te gaan eten.
Ja, ja, lauloene met een rietje, dat was dus niks, dat viel zwaar tegen.
Ik moest zelf koken.
Het beviel me best wel, om gewoon effe bij schoonmoeder te gaan eten.
.
Ik heb net bij de dokter opgebeld en moet vanmiddag om half vier nog een keer bellen voor het resultaat van het onderzoek.
Dus nog weer een hele dag spanning.

Ziekenhuis

Ik was gisteren bijna de hele dag in het ziekenheus.
Omdat ik nu al bijna 14 dagen bloed in mijn urine heb en mijn rechter nier op de foto niet te zien is, hebben ze het gisteren onderzocht.
Wat er bij uit gekomen is, weet ik nog niet. Maandag moet ik in de praktijk opbellen voor een afspraak voor een gesprek.
Ik heb de zenuwen dat het weer kanker is, met mijn voorgeschiedenis met blaaskanker, waar ik al 11 keer aan geopereerd ben en mijn borst kanker, is het logisch dat de eerste gedachten daarheen gaan.
Nu maar wachten op maandag.

Klein klein kleutertje wat doe je in mijn hof
Je plukt er al mijn bloempjes af en maakt het veel te grof.

Oh mijn lieve mamaatje
Zeg het niet tegen papaatje
Ik zal zoet naar school toegaan
En de bloemetjes laten staan.

Tuin

Het hart gaat weer open bij heel veel mensen.
Ze kunnen weer in de tuin werken.
Als jullie wisten wat wij hier een grote tuin hebben, je staat er versteld van.
En die word helemaal verzorgt door schoonmoeder.
Het enigste wat Chris mag doen is gras maaien en heggen knippen.
De rest wil ze helemaal alleen doen.
En dat met bijna 83 jaar.
Wij hebben al tegen elkaar gezegt : Als ze dat niet meer heeft, is ze snel weg, want daar leeft ze voor, het is haar hobby.

Eten uit Suriname

Ik heb het al eens vaker geschreven, wij spelen iedere week kaarten met zijn drieen.
Wij, dat zijn Chris, schoonmoeder en ik.
We spelen om geld (niet veel hoor, we moeten iedere week zo om de 2 euro betalen) en de pot met geld was al weer goed gevuld, dus gingen we gisteren weer eens een keer uit eten.
Dit keer waren we in een Surinaams restaurant.
Ooooh wat was dat lekker zeg, heerlijk gekruid.
Het is echt aan te bevelen.
Ik had 3 soorten vis, rijst, groenten en salat.
Natuurlijk weer proppen vol toen we weer thuis waren.
Chris en schoonmoeder hadden vlees.
Ook dat zag er heerlijk uit en het was ook lekker zeiden ze.
Normaal gesproken kun je vandaag de dag niet meer uit eten gaan, veel te duur.
Maar met zo'n potje achter de rug, is het nog te doen.

Prettig weekend

Iedereen een heel mooi weekend.

TAO

Het zachte overwint het harde.
Alleen als ik niets ben, kan ik overal komen.
Hierdoor begrijp ik de kracht van me niet verzetten.
Het meeste leer ik van de stilte.
Het meest weldadig is meegaan met de stroom van mijn hart.
Weinigen begrijpen dit.

We mochten Pucky gisteren na een uurtje weer ophalen.
Ze sliep natuurlijk nog heel diep. We hebben haar bij de verwarming neergezet, zodat ze het niet te koud kreeg.
Om een uur of 2 heb ik haar even uit de box genomen en lekker met haar zitten vrijen.
Zo zielig. Momo wil niet veel van haar weten, ze ruikt natuurlijk heel anders.
Vannacht heeft Puck de hele nacht bij mij geslapen.
Eten wil ze vanmorgen nog niet en drinken ook niet.
Maar het rare is, Momo ook niet.
Alles is hier doorelkaar in de kattenwereld.
Maar dat ziet er over een paar dagen weer anders uit hoop ik.
Maar ik vind het allemaal wel heel erg zielig hoor.

Morgen heeft Pucky haar grote dag.
Morgen worde ze gekastreerd.
Ach arm beessie, kan ze geen kindertjes meer krijgen.
Maar ik wil absoluut geen nestje hebben.
Er lopen al zoveel katten rond die niet gewenst zijn.
Ga maar eens in een asiel of opvangcentrum kijken hoe vol die zitten.
En straks met de vakanties nog meer.
Kat in de auto, een paar kilometer rijden, hup kat eruit en wegwezen.
En dat maar heerlijk op vakantie.
Ik begrijp niet hoe die mensen dat met een rustig geweten kunnen doen.
Ik zou me de hele vakantie zorgen maken of mijn kat wel goed terecht gekomen is.
Mijn vakantie zou verpest zijn.

Zo is Pucky ook hier gekomen.
Ze was hoogstens 7 weken en zat bij ons in de tuin te miauwen.
Kom maar hoor meissie, dan mag je hier wonen.
En zodoende hebben we 2 katten, wat niet de bedoeling geweest is, maar ze zijn allebij zo lief, ik zou ze niet meer willen missen.

Lief en aardig.

Vroeger had ik er heel veel last van.
Waaarvan?
Nou, stel je voor dat er mensen zijn die jou niet leuk en aardig vinden.
Oh, wat vond ik dat erg. Daar kon ik uren over nadenken hoe dat kwam en wat ik er aan doen kon om er voor te zorgen dat deze mensen mij toch aardig vonden.
Allemachtig, als ik er nu over nadenk, wat heb ik daar een energie in gestopt toen.
En wat werd ik? Juist een ja zegger.
Ik dacht, dat als ik deze mensen gelijk geef met wat ze doen en zeggen, dan vinden ze mij ook aardig.
Soms lukte dat, soms niet.
Maar, mensen die mij in het begin aardig vonden, begonnen zich toen van mij af te wenden.
Dus had ik weer een probleem.
Allemachtig wat was dat moeilijk.
Maar, ik heb het geleerd.
Niet van de ene dag op de andere hoor, het heeft jaren geduurd.
Ik heb in een praatgroep gezeten, waar ik heel veel geleerd heb over mezelf.
Waar ik geleerd heb, dat het onmogelijk is, dat iedereen mij aardig vind.
Ik vind ook niet iedereen even aardig, maar oh wat was het moeilijk jezelf te leren kennen zoals je werkelijk bent.
Nu ben ik een mens die zegt wat ze denkt, soms ben ik zelfs een beetje te crù.
Soms heb ik de gedachten, oh Mieke wat heb je nu weer gezegt, maar ik meen het nu wat ik zeg.
En ik weet nu dat er genoeg mensen zijn die mij niet aardig vinden, maar er zijn zijn er heel veel die dat wel doen en ook heel veel mensen die van mij houden.

29

Voor een man is het fantastisch om 29 te zijn.
Voor een vrouw, om het te blijven.

PC

Kijk, daar droom ik van.
Zoveel plaats aan en naast de computer.
Alles netjes opgeruimd.
Bij mij is het altijd rommel en ik ruim het een keer per week op, maar de papiertjes en de boekjes, mijn koffiekopje en de suikertjes vinden altijd weer een weg om rommel te maken op mijn tafel.
En dan ligt er natuurlijk heel vaak ook nog èèn van de katten tussen de rommel.
Of ze liggen met hun kont boven op de rommel, of ze zitten pal voor mijn scherm.
Maar ja, daarvoor zijn het katten.
Maar, mischien als ik nog meer plek aan de pc heb, dat ik dan nog meer rommel krijg.
Ik ben nu eenmaal niet zo heel erg opruimerig.
Als ik een boekje gebruik, blijft het liggen, als ik een papiertje gebruik, ook.
Sommige mensen zijn zo netjes en ruimen alles wat ze gebruikt hebben gelijk op.
Ik dus niet.
Maar ik kan er eigenlijk best wel goed mee leven hoor.

Ieder idee, ieder ding, ieder mens, kan een toverspiegel worden.
De kleinste bloem kan zo'n spiegel zijn.
Of een dier, een verhaal, aanraking, geloof of ook een bergtop.
.
In de oude verhalen van de Cheyenne indianen word verteld, dat wij ons zelf zien, in alles wat we tegenkomen.
Van een groep mensen, die de nacht op een bergtop verbrengen, maakt ieder een andere ervaring.
De èèn word vreselijk bang, de ander krijgt heel veel respect, een ander word heel eerbiedig, weer een ander slaapt de hele nacht.
Terwijl de berg hetzelfde blijft, maakt ieder een andere ervaring.
Zo gaat het ook in het dagelijkse leven.
We ervaren meer van ons zelf, als we proberen te ontdekken, hoe wij op de dingen reageren die om ons gebeuren.
Ons spiegelbeeld wijst ons de weg naar ons zelf.