HET ZWARTE SCHAAP

De herders op het grote wijde land voor Bethlehem ,
wisten van Samy, het zwarte schaap, niet veel goeds te vertellen.
Oftewel Samy de enigste zwarte en zodoende iets heel bijzonders was.
Zwarte wol, bracht niet veel geld in het laadje,
omdat je zwarte wol niet goed kunt verven.
De witte schapen, ja daar werd goed voor gezorgd.
Deze wol kun je verven zoals je het zelf wilt, rood, geel groen, paars.
Zwarte wol bleef zwart, daar kon je niets aan doen.
En daarom moest Samy een heleboel verdragen.
Niet alleen de herders lieten hem links liggen,
ook de witte schapen waren niet aardig tegen hem.
Ze spraken slecht over Samy,
of schopten hem "per ongeluk" tegen zijn dunne beentjes,
schoven hem aan de kant bij het eten,
of ze jaagden hem weg bij de plekken met het lekkere vette gras.
Ze vertelden hun jongen,
dat het boosheid was die een schaap zwart maakt.
Of domheid.
Net als bij de mensen, daar heb je ook zwarte schapen.
En zo kwam het, dat Samy een eenling werd en heel dunnetjes bleef.
Zijn geluk natuurlijk, anders was hij allang bij de slager geweest.
Maar ook daarvoor deugt hij niet, schelde de oudste herder.
.
Bijna iedereen sliep, toen er een engel kwam
Maar dit verhaal kennen we allemaal....
Ook Samy was erbij toen de herders een bezoek brachten
aan het kindje en zijn ouders in de stal.
Kado's brachten de herders ook mee,
mooie witte warme wol.
Samy was nieuwschierig, maar bang,
de herders en de andere schapen, zouden hem weg sturen.
Dus perste hij zich tussen Josef, de os en de ezel voorbij,
in een hoekje van de stal.
Daar vandaan, kon hij alles zien.
Vooral het kindje kon hij goed zien, het knipoogde zelfs naar hem.
Samy was heel gelukkig.
Op een gegeven moment, werd het Maria allemaal te veel.
Het kindje moest slapen en zij zelf mischien nog veel meer.
Morgen zouden de drie koningen komen en dan moest ze uitgerust zijn.
Dus vroeg Maria aan alle mensen en dieren, de stal te verlaten.
Ze deed de deur op slot, gaf de baby te eten, legde het in zijn bedje,
kroop lekker tegen Jozef aan, blies het licht uit en sliep.
Samy die nog steeds in de hoek stond, had Maria helemaal niet gezien.
Hij was zwart en het was donker in de stal.
Toen ook de os en de ezel zachtjes snurkten,
liep Samy heel voorzichtig naar het kindje.
Het was nog wakker en vlijde zich aan Samy's harige kop.
De kleine handjes grepen in het zachte vel
en Samy dorst zich niet meer te bewegen.
Zo hield hij het kindje met zijn warme adem en zijn zachte vel,
heerlijk warm tot de volgende morgen.
En omdat Jezus en het zwarte schaap heel goed met elkaar overweg konden,
sloten Maria en Jozef hem ook in hun hart en mocht hij blijven.
Vanaf die tijd stond hij naast de os en de ezel in de stal.
Vanaf die tijd, heeft het kerstkindje een hart voor zwarte schapen.
Het zijn heel vaak de liefsten.
.

..