januari 28, 2008

thuis

Hallo allemaal, ik ben er weer.
En allemachtig wat een dag was dit.
Ik vanmorgen mijn rondje gelopen op de gang in het ziekenhuis, aan de broeder gevraagd of ik naar huis mocht of dat ik op de dokter moest wachten.
Nee, mevr. Greiner, u moet op de dokter wachten, want het is mogelijk dat u een recept mee naar huis krijgt.
Oke dus ik wachten en wachten maar er kwam geen dokter.
Ik aan de zuster gevraagd waar de dokter bleef, tja, die is in de operatie kamer en zo snel als hij even tijd heeft, komt hij.
Nou, om twaalf uur was hij er nog niet ik weer gevraagd aan de zuster waar die kerel bleef, ja mevr. wij wachten ook op hem.
Nou ja zeg, ik Chris gebeld, als je klaar bent met middageten, kom je dan naar het ziekenhuis, dan gaan we samen wachten.
Chris kwam, wij wachten en wachten, we werden er hartstikke chaggerijnig van.
Toen vertelde Chris dat in de kamer naast mij de mensen al weg waren want de kamer was helemaal leeg.
Potverdorie zeg, ik aan Chris gevraagd of hij even naar de zuster kamer wou gaan om te vragen wat er aan de hand was.
Hij kwam terug met de mededeling dat de dokter al lang niet meer in huis was.
We moesten maar op zijn collega wachten.
Ja zeg lik me ..............vergeet het maar het was inmiddels 15.00 uur geworden en ik heb mijn jas aangetrokken, in mijn rolstoel gezet en naar de zuster dat ik zeer zeker niet op de collega wacht, ik ga naar huis en bel morgen wel in de praktijk hoe of wat.
Dat was onze wacht dag vandaag dus.
Maar nu ben ik weer heerlijk thuis en wat er verder op volgt, zien we dan wel.
.
En dat terwijl ik gisteren een hartstikke leuke dag gehad heb.
Er werd aan mijn kamerdeur geklopt, en wie staan er daar?
Lenie en Aad. Ik vond het zo leuk zeg, ik schoot dus ook even vol.
Chris had wel gezegt dat ik bezoek zou krijgen, maar daar had ik nou werkelijk niet mee gerekend.
Ik heb ook hele lieve telefoontjes gehad enhet is heerlijk te weten dat er zoveel mensen zijn die aan je denken.
Iedereen hartstikke bedankt.

9 Comments:

Anonymous Anoniem said...

dus je bent er net ???
dat is balen zo lang wachten , lekker makkelijk zijn die dokters ook zo af en toe ...snel vergeten meis , je bent weer op stee , dus héérlijk genieten !
fijne avond en doe nou ook effe kalm an ;)
groetjes van ons alle drie !

maandag, januari 28, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Yep,yep....je bent er weer!!!!
Gelukkig!
Maar wat stom dat ze je zo maar de hele dag laten wachten daar op het ziekenhuis.
Kan me voorstellen dat je daar niet vrolijk van wordt. Maar die vrolijkheid komt nu beslist terug nu je weer thuis bent! En als je net zo veel babbels hebt als dat je zaterdag aan de telefoon had dan zit het wel goed!!

Doejt nog wel ff kalm aan?
Groetjes!!!
beuzeblaadje

maandag, januari 28, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ik heb het al gezegd op krabbels, maar vind het bespottelijk dat ze je zo hebben laten zitten vandaag, sukkels dat ze zijn :(
Maar heerlijk dat je er weer bent!!

Kom lekker bij en tot horens

Liefs
Bianc

maandag, januari 28, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ik had al eens vaker gehoord dat ze in Duitsland aan iedere patiënt op de laatste dag een cursus geduldigheid geven.
Dat schijnt dus waar te zijn als ik je log goed begrijp.
Fijn dat je weer thuis bent.
Wat dacht je gisteren:
Verrek daar wordt op de deur geklopt.
Wie zou dat zijn?
Ja dat is vreemd want het is al heel lang geleden dat het Sinterklaas was.
Maar dan zie je het, het zijn weer die Hollanders.
Heel wat anders dan die doktoren in een ziekenhuis die, zonder eerst aantekloppen zich naar huis smeren.
O ja daar kwam ik even voor bij je langs WELKOM THUIS!

maandag, januari 28, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Welkom thuis meis, wat fijn dat het weer beter met je gaat. Nu even lekker genieten van elkaar en de rust van je eigen huisje en de warmte van Chris..

dinsdag, januari 29, 2008  
Anonymous Anoniem said...

tjonge wat een gedoe maar je bent flink geweest en bent naar huis gegaan.goed zo!
wel rustig aan doen lijkt me daaaag

Novelle

dinsdag, januari 29, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Hè fijn , je bent weer thuis! Wat een toestand zeg, met dat wachten. Heb je nu inmiddels al contact gehad met een arts? En hoe voel je je?

dinsdag, januari 29, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Fijn dat je weer thuis bent!!!

Groot gelijk om niet langer op die andere arts te wachten. Wachten is zowiezo heel vervelend, maar tijdens zo'n dag dat je naar huis kan/wil is het vreselijk.

woensdag, januari 30, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Pfff, dat was nog een lange zit dan, zeg. Vervelend, maar goed dat jullie gewoon gegaan zijn uiteindelijk. De dag erna nog gebeld neem ik aan? Weet je al of alles ok is nu? Voel je je weer goed? Wat lief dat de katten ook meteen weer lekker tegen je aan kwamen liggen de eerste nacht. :) Welkom thuis Mieke, en blijf voorlopig ook maar heel lang uit het ziekenhuis als het even kan.

(Ps. Ik heb je liefs aan Fride doorgegeven! :))

zondag, februari 10, 2008  

Een reactie posten

<< Home