januari 20, 2008

gedicht



Ver van mijn bed denk ik wel vaker
Als ik hoor van een schandaal
Mag ik eigenlijk wel zo denken
Als ik hoor van dat verhaal
Van die baby's die moeten sterven
Omdat ze hier niet welkom zijn
Of van het meisje dat verkracht werd
Zomaar smorgens in de trein
Of van die jongens die in de oorlog
moeten sterven voor ons land
Of die man die het niet meer zag zitten
Daarom bracht hij zijn familie van kant
Of van die vrouw die heel veel huilde
Want ze heeft kanker had de dr. gezegt
Of van die problemen waar ze niet uikomt
Omdat niemand het haar heeft uitgelegd
En zo kan ik nog wel doorgaan
Wat er gebeurd hier in het land
Iedere dag is er weer iets anders
Dagelijks lees je het in de krant
Een ding kun je van mij geloven
Ver van mijn bed is het niet echt
Dat zijn van die rare dingen
Die de mens te makkelijk zegt
Morgen kan ik die andere wezen
Morgen kan jij die andere zijn
En ik kan uit ervaring zeggen
Dan ben en voel je je heel erg klein.
.
Dit gedicht heb ik januarie 2005 gemaakt

15 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Mooooooiiiii.
Van mij mag je zeker en vast nog wat meer gaan dichten, Mieke!!!

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Dit gedicht is vanuit het hart geschreven en is nog steeds actueel
Dagelijks lees je nog in de krant
van die rare dingen. Het is een heel mooi gedicht Mieke.

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ook al leven we hier in een heel luxe land, toch zullen er problemen blijven.
Aan sommige ellende kun je persoonlijk wat doen door iemand bij te staan en andere zijn meer politiek van aard en die bepalen we met z'n allen in het stemhokje.

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Mooi geschreven en de waarheid als is die nog zo hard...Mooi, moet je ook op je hyves zetten,
liefs van leny

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ja Mieke het is waar wat je schrijft maar het is onmogelijk om je alle ellende van de wereld aan te trekken want dan ga je er aan kapot.
Probeer te genieten van wat je hebt en geef dat waar toe je in staat bent.
We zijn mensen en geen goden.
Als dat wel zo zou zijn dan hadden we een andere wereld en kregen we van alle fouten de schuld.

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Hemeltje Mieke.....je bezorgd me kippenvel en tranen in mijn ogen.
Maar nu ben ik ook in een behoorlijke "dip-stemming" dus er is niet veel nodig...

Maar wat een prachtig gedicht heb je toen gemaakt. En zo "waar".....
Zeg nooit "nooit" of "dat gebeurt mij niet".....want morgen kan alles anders zijn!!

Liefs,
beuzeblaadje

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Pfoeh Miek, hoe waar en prachtig omschreven.

Liefs
Bianc

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Mieke, je hebt een heel mooi gedicht heschreven.. erg knap en mooi.
Zo waar ook..

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Wat een prachtig gedicht Mieke,
en idd een kippevel gedicht.
En ja we kunnen niet alle ellende van de wereld op ons nek nemen,
maar we kunnen er zeker bij stil staan..

Liefs Cyber Oma

maandag, januari 21, 2008  
Anonymous Anoniem said...

het klinkt zo verdrietig.. maar het besef is groot
Je MAG leven!

maandag, januari 21, 2008  
Anonymous Anoniem said...

mooi gedicht Mieke ,
en nog steeds actueel ,
we gaan nog steeds met een lach
en een traan door het leven !
er gewoon zijn voor elkaar maakt het lachen leuker en het huilen minder verdrietig !

maandag, januari 21, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Hoi Miek
prachtig gedicht, soms is het beter als dingen nog ver van je bedje zijn, dat besef je pas als er iets heftigs gebeurt in je privéleven, dan weet je helaas hoe het echt voelt....Geniet van elke dag is mijn motto! xxx bet

maandag, januari 21, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ik kom gewoon even langswandelen om je morgen tijdens de elfstedentocht sterkte toe te wensen.
Probeer vannacht goed te slapen en vergeet morgen je pen en papier + fototoestel niet mee te nemen.

maandag, januari 21, 2008  
Blogger Els said...

mooi xxx

maandag, januari 21, 2008  
Anonymous Anoniem said...

jaja dit gedicht is waar en ik weet hoe je je voelt als jeje klein voelt Mieke en daarom kan je nu wel een prachtig gedicht schrijven.
ik wens je geluk en vrede...Novelle

maandag, januari 21, 2008  

Een reactie posten

<< Home