september 18, 2008

vrienden


Het is een machtig mooi gevoel als je ziek bent en je weet dat er een heleboel mensen aan je denken en voor je bidden.
Daarom wil ik iedereen bedanken voor de telefoontjes en de kaartjes en bezoekjes.
.

Maar het mooiste is toch wel als je iedere keer weer voelt, dat de man waar je van houd, als een rots in de branding achter je staat.

.

12 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Hoi Mieke,

Ben blij dat je er weer bent!
Het was zo leeg zonder jou.
groetjes
Ria van Oldtimer

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Hij doet wel stoer, maar hij is wel lief he ;-)

Love As Always
Di Mario

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

heerlijk om je naam weer in mijn schermpje te zien :)
jij hebt een man uit duizenden,
maar ik weet zeker dat jij net zoveel voor hem betekend ;)

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ha...je bent er weer en zelfs al weer met een log!!!!!
Ben blij, dat je weer uit het ziekenhuis bent, hoor.
Was ontzettend stil zonder jou.
Ja...wat heerlijk is dat, hè....zo'n rots, waar je stevig houvast aan hebt.
Meis...doe je nog wel een beetje kalm aan, want jou kennende.......
@ Nee, die twee dames vormen geen tweeling, maar trekken wel heel veel samen op. Misschien ga je dan op elkaar lijken???? ;0))
Geniet er maar van om weer lekker thuis te zijn.
Groetjes, Ria.

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

ja dat kan ik me voorstellen Mieke.fijn dat je er weer bent en schrijft het word vast een goede dag vandaag met af en toe een zonnetje om je in de koesteren

donderdag, september 18, 2008  
Blogger amy said...

wat fijn dat je er weer bent
en ja je hebt geluk met die vent van je! echt wel...
ik hoop dat het nu goed met je gaat?
veel liefs

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

het was weer even minder hè.....
dat je weer een logje gemaakt hebt is denk ik een teken dat het weer beter gaat.
Ik reken maar bij mezelf af......knipoog.
Fijn dat er zoveel mensen meeleven Mieke.

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

nou kreeg tranen in mijn ogen!!!!!
ja ben ook trots op paps!!!!

xxx die kale met de spons

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Fijn om je weer op de blog te hebben.
Ja, bofkont met zo`n rots, leun er maar lekker op en geniet van elke minuut :))
En ik denk dat die rots ook omgekeerd is
Dag, marjolein

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ha Mieke,

Ziek zijn is niet fijn, maar je leert wel je geliefde en vrienden kennen.
We wensen je veel sterkte en krachten toe, beterschap. oma

donderdag, september 18, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Mieke,
ZO ZIJN MANNEN het zijn geweldenaars maar dat wordt nog niet door iedereen begrepen.

vrijdag, september 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

ZO fijn dat je een rots hebt meis. Koester hem maar goed.
Blij dat je ook weer terug bent in logland.. Dikke knuffel voor jou en Chris

zaterdag, september 20, 2008  

Een reactie posten

<< Home