Omgevallen boom

We staan bij de omgevallen boom in het bos.
In zijn val heeft hij de aarde opengescheurd.
De zware wortels liggen nu boven de grond,
Nu kun je zien met welk een kracht hij zich aan de aarde heeft vastgehouden, al die lange levensjaren.
Hoe die stevige wortels zich hebben vertakt in krachtige ondergrondse aderen.
Je ziet hoe de boom naar de aarde toe hoe langer hoe steviger word en dat hij wortels heeft als knuisten, sterk en gespierd.
Je ziet ook, dat hij naar de hemel toe ieler, frèler, sensitiver moet zijn om zich met de hemel te kunnen verstaan.
Daarboven lijken het wel hele kleine antennetjes die alles opvangen.
Met dikke wortels zuigt hij uit de aarde zijn kracht, maar aan de top reikt hij met fragiele twijgjes naar de geheimen die de hemel verstrekt.
Naar de hoogte toe verfijning, naar de aarde toe het grovere, het robuuste.
Zo voelen wij ook dat de vreugde van boven komt.
Als de blijheid ons bezoekt en ons hart jubelt, heffen wij de handen ten hemel, alsof wij met de vingertoppen het licht kunnen aanraken.
Als we rouwen bukken we deemoedig naar de aarde.
.
Ik wens iedereen hele mooie pingsterdagen.

gedicht: Toon Hermans.
Foto's: Chris

.