Parkietenkooi

Chris en ik waren deze week een paar uurtjes in de dierentuin Nordhorn.
Het leukste is de parkieten kooi.
Overal vliegen die beestjes en het zijn er veel hoor, neem dat maar van mij aan.
.

Als die parkieten door de kooi vliegen, heb je iedere keer de neiging om te gaan bukken.
Ze vliegen zo laag en zo pal aan je voorbij, dat het een wonder is dat je niet geraakt word.
.

Er was overal speciaal groenvoer uitgestrooid.
Ik weet niet wat voor plant het was, maar ze aten er smakelijk van.
.

Als ze niet aten, zaten ze met elkaar te keuvelen of vrijen.
En dat keuvelen, nou ja, dat is een herrie hoor.
Niks vergeleken met die twee parkieten die wij vroeger thuis hadden.
Jeeeeetje wat een herrie.
.

Ze zaten werkelijk overal.
Op mijn race car, op mijn schoenen, op mijn been of schouder.
Heel leuk en vertrouwd.
.

Tot het moment dat er een paar luidruchtige knulletjes binnen kwamen.
Waarvan er èèn achter de parkieten aan ging rennen.
Daar heeft Chris natuurlijk snel een stokje voor gestoken.
Toen was het gedaan met de rust.
En wij zijn maar weer verder gelopen.