Jaloersheid.

Foto Chris

Vandaag wou ik het eens over jaloersheid hebben.
Wij hebben in de familie iemand die ziekelijk jaloers is.
Vreselijk is dat, er valt niet mee te leven.
We hebben met deze persoon dus ook het kontakt gebroken.
Ikzelf ben helemaal niet jaloers tot op èèn ding.
Ik ben niet jaloers als iemand iets nieuws gekocht heeft, of als er iemand een grote prijs gewonnen heeft of iets dergelijks.
Ik verheug me zelfs met de mensen mee die dat hebben.
Ik ben jaloers op mensen die een heel stuk ouder zijn en nog veel vitaler zijn dan ik.
Door mijn longen ziekte, kan ik niet veel.
Als ik dan kijk naar mijn schoonmoeder van bijna 83 jaar, wat die nog allemaal kan.
Die werkt nog in de tuin, gaat nog boodschappen doen op de fiets en meer zulke dingen.
Als ik kijk naar een andere buurvrouw, die iedere dag bij weer en wind, lopend boodschappen gaat doen, ook nog voor andere mensen, terwijl ze achterin de 70 is, kijk dan word ik jaloers.
Ik heb er dagen bij, dat ik amper van de kamer naar de badkamer kom.
Dus van huishoudelijk werk, kan ik afzien.
Het enigste wat ik nog doe, is koken, de rest doen Chris en schoonmoeder.
Dus als ik dan bij iemand merk, dat ze jaloers zijn op de financiele dingen van andere mensen, kan ik kwaad worden.
Maar ja, helpt het wat, dat kwaad worden?
Nee, dus zet ik dit thema en deze persoon maar weer uit mijn gedachten.
Omdat het beter is.