januari 19, 2008

de zoveelste spreuk

Beter de weg vragen
dan verdwalen.
.
Het kan iedereen wel eens gebeuren, dat je de weg kwijt bent.
En dan bedoel ik hier je levensweg.
Dat je niet meer weet, of je links-, of rechtsaf of rechtuit moet gaan.
Waarom zou je dan geen hulp halen bij mensen die er verstand van hebben en je kunnen helpen.
Als je gewoon de weg kwijt bent, dan ga je ook niet uren lang op zoek naar de goeie weg.
Nee, dan kijk je in een straat- of landkaart en zoek je op waar je heen moet.
Of je vraagt aan de mensen die je tegenkomt naar de goeie weg.
Dus waarom zou je dat niet doen als je psychisch niet meer weet waarheen.
Veel mensen kijken erop neer, ze denken ik ben toch niet gek, ik hoef niet naar een psychiater. Daar gaan alleen maar mensen heen die gek zijn.
Dat is dus helemaal niet waar, daar kun je heen gaan als je de weg kwijt bent.
Je kunt ook gaan praten met iemand die je vertrouwd en die goed luisteren kan.
Soms helpt het al als je erover praat, dan zie je weer een klein weggetje waar je door kunt lopen.
Er zijn altijd wel mensen die een open oor hebben en mensen die wegzoeken hebben geleerd, dus......
Waarom steeds verder zoeken en steeds meer verdwalen?

12 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Het is tegenwoordig toch gewoon geaccepteerd dat iemand in therapie gaat? Niks mis mee!

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ik heb gelukkig veel mensen die mijn reputatie kennen als derdejaars psychologe en mij daarvoor altijd benaderen voor een gesprek, of advies van welke aard ook. Ik ben er altijd voor hen, al is het midden in de nacht, ook via de mail krijg ik regelmatig brieven van (zelfs voor mij) vreemde mensen met hele levensverhalen en wat er mee te doen als ze het even niet zien zitten. Tegenwoordig is het gelukkig uit het verdomhoekje gehaald, 25 jaar geleden toen ik mijn stage liep bij het toenmalige RYAGG ( heet nu parnassia of zoiets) was ik het al niet eens met die geitewollensokkenaartsen die alles uit de boeken van Freud haalden. \Die mensen hadden totaal geen praktijkervaring, en dat is nog altijd je beste leerschool wil je er voor die ander kunnen zijn..Zo voor je neus ervaren wat de ander bezielt of mankeert, alles is bespreekbaar, en zeker de psyche van de mens,heerlijk gecompliceert en je leert er altijd nog zelf van..
liefs van leny

zaterdag, januari 19, 2008  
Blogger Unknown said...

Als je van jezelf houd, zoek je hulp.. ZO simpel is het .. heb er veel aan gehad toen ik de weg kwijt was.. Fijn weekend Mieke..

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ik vind het juist sterk ipv zwak als je durft toe te geven dat je even de weg kwijt bent en hulp durft te vragen

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

ach ja.
mieke we zijn allemaal het pad weleens kwijt maar daar leren we van hé,
da's ook wel goed:-))

mooi logje
groetjes
klaproos

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Als je de weg kwijt bent, moet je hem weer zien te vinden en daar zoek je gewoon iemand voor die ervoor is opgeleid om je de weg weer te wijzen.

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

goed zo een prima log waar ik het van harte mee eens ben groetjes van Novelle en een fijn weekend gewenst hoor.

zaterdag, januari 19, 2008  
Blogger Els said...

Je hebt helemaal gelijk.
Maar weet je ik heb vandaag een beetje een melige bui,dus mijn eerste reactie was ...Het zou goed zijn als we naast de tom tom ook een psych psych in de auto hadden.

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

klinkt simpel wat het niet altijd is.. soms wijzen ze je nl de verkeerde weg, of een weg die je niet wilt.. Zelf goed zoeken bevalt mij meestal beter..
en onderweg kom je soms ineens leuke dingen tegen..

groetjes maryan

zaterdag, januari 19, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Waarom steeds verder zoeken??????
Misschien omdat je eigenwijs bent en ZELF de weg wilt vinden? Als het niet "in" je zit Mieke is het best moeilijk om de weg aan een ander te vragen. Ik ben ook het type wat eerst behoorlijk moet "verdwalen" voor ik de weg ga vragen.....
Maar ik neem mijn petje af voor degenen die zo heerlijk "vrij" zijn en wel naar een ander durven stappen!

Groetjes,
beuzeblaadje

zondag, januari 20, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Tomtom is de weg kwijt
He, verdikkemme
was het maar waar
was het maar zo makkelijk
de weg te vinden
naar haar

Ik druk de Tomtom op de voorruit
geef de koers in, de snelste route naar:
gevoelsmens, blauwe ogen, lang en slank
lief karakter, romantisch aangelegd
een vrouw van heb ik jou daar

Maar helaas... Tomtom is de weg kwijt
Sneeuw op het beeldscherm, hoop geruis
kan geen verbinding maken, staat er
dan maar de GPS van m'n hart inzetten
en hopen dat ze mijn weg toevallig kruist
© Haico

maandag, januari 21, 2008  
Anonymous Anoniem said...

'k Ben de weg vaak kwijt geweest. (en nog zo af en toe) 'k Heb ook een keertje hulp gehad bij het zoeken, maar het meeste wat ik daarvan geleerd heb, is dat je uiteindelijk toch zelf je weg moet vinden op jouw eigen manier! Alle hulp ten spijt. 'k Wil niet zeggen dat ik er helemaal niets aan gehad heb, maar verwacht geen wonderen van een hulpverlener in welke vorm dan ook. Vertrouw op jezelf, volg de weg die je hart je ingeeft. Dat is jouw eigen weg!

maandag, januari 21, 2008  

Een reactie posten

<< Home