Het licht

Ergens aan het einde van de wereld, brand een heel mooi en warm licht.
Om daar te komen is het heel erg ver en moeilijk lopen, maar wie het lukt om iets van het licht naar huis te halen, die krijgt warmte en geluk in zijn leven.
.

Een vrouw dacht, daar ga ik heen en ging op weg.
Na heel veel moeilijkheden en een wandeling met veel moeite, kwam ze eindelijk aan.
Ze stak haar kaars aan het grote helle licht aan en begon heel erg gelukkig weer aan haar terugweg.
Onderweg kwam ze een man tegen.
Hij zat aan de berm van de weg en had het vreselijk koud.
Ach zei de man, heeft u niet een beetje licht en warmte voor mij?
De vrouw twijfelde en overlegde, is mijn licht niet te kostbaar om het verder te geven?
Zal ze dan niet uitgaan?
Maar, haar goede hart overwon en ze gaf de kleumende man een beetje licht en ging haar weg weer verder.
.

Toen ze haar huis al in de verte kon zien, begon het vreselijk te waaien en te stormen.
Ze probeerde zo goed het ging, om het licht onder haar mantel te redden, maar regen en wind lieten het licht uitgaan.
Alle moeite voor niks?
Had ze de hele lange weg voor niks gelopen?
Een tweede keer deze moeilijke weg lopen, ging niet, dat hield ze niet vol.
Toen dacht ze aan de man, die ze onderweg licht had gegeven.
Dat lukt me dacht ze, daarvoor heb ik nog kracht genoeg om naar de man te lopen.
Ze draaide om en vond de man werkelijk.
Bij hem was het nu warm en licht.
Zo kon de vrouw aan de vlam van zijn licht, haar kaars nog een keer laten branden.
En kon haar licht naar huis brengen.
.
Schrijver onbekent.