november 14, 2007

THUIS


Hallo lieve, lieve medebloggers en webbie's.
Ik ben weer thuis en ik ben zo enorm dankbaar dat ik ook voor deze keer weer gered heb om er bovenop te komen.
Want geloof het mensen het was een hard gevecht. Niet wetende hoe ik in het ziekenhuis gekomen ben, 2 dagen coma, niet wetende wat er daar gebeurde, weer langzaam in het leven terug komen en zo enorm dankbaar zijn dat mijn tijd nog niet gekomen is. Dat ik nog een paar jaartjes mee mag draaien.
Ik zou zo heel graag willen dat ik jullie allemaal persoonlijk bedanken kon voor de lieve woorden, kaartjes en telefoontjes.
Maar dat zit er gewoon niet in.
Ik ben nog heel zwak en doe langzaam aan.
Tot overmaat van ramp kreeg ik maandag een hele erge maag en darm infectie, waar ik weer een klap van kreeg.
Maar het is nu weer allemaal in orde.
Morgen lees ik jullie web sites en blogjes, ik heb eerst mijn eigen blogs gelezen ( nou ja, niet de mijne natuurlijk, maar die Chris voor me geschreven heeft) en de kommentaren die erbij staan, dat vond ik als eerste belangrijk.
Alleen al bij het lezen kwamen iedere keer de traantjes en het is nog erg vermoeiend allemaal.
Maar, zoals beloofd, morgen kom ik weer bij jullie kijken.




20 Comments:

Anonymous Anoniem said...

lieve Mieke doe nu maar lekker rustig an !!!
die loggies komen wel , alleen kijken is ook leuk , toch ??
zorg nu maar eerst dat je een beetje op kracht komt !!
we willen je voorlopig nog niet kwijt..
je moet van tijd tot tijd leren blind vliegen , zoals piloten in de mist .
geef je blindelings over aan de leiding van een ander .
geduld hebben, véél geduld hebben , ook met jezelf !
lieverd geniet van je thuis zijn ;))
dikke smok !!!! van mij en een voorzichtig pootje van Lotje (is smerig) heeft bladeren helpen opruimen hihihi

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Miekje, doe gewoon rustig aan! We zijn zo blij dat je er nog bent, dat we je hier weer lezen als altijd, je bent bijna het belangrijkste voorbeeld, toonbeeld van doorzettingsvermogen. Bijlezen bij anderen, dat komt allemaal nog wel. Gewoon er zijn, in je huis, na alle heftige dagen, moet toch al heerlijk zijn. Kom rustig bij, vind je kracht, en dan ga je lekker bijlezen.

Heel veel liefs en rust en fijne momenten gewenst voor jullie allebei. Jullie zijn zo sterk, nu weer tijd om even op te laden, saampjes.

woensdag, november 14, 2007  
Blogger Els said...

kkkkkkkkkkkkkklapzoen

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Mieke doe maar rustig aan en neem de tijd er is niets wat moet.
Wat het loggen aangaat gewoon denken "Morgen komt er weer en dag en dan zien we wel verder!"
Wij hebben vandaag, dit is geen grapje, de vlag voor je buiten op gehangen en zijn erg gelukkig met het feit dat je weer thuis bent.
Veel liefs van Ria en Jan.

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

lief tantetje, fijn te horen dat je weer thuis bent. Hele dikke kus van ons alle vier, Tineke

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Welkom thuis Mieke. Ik wens je een voorspoedig herstel. Geniet van je samen zijn met Chris.

groet Harry

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

puhh....

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Dit kan niet waar zijn he?
Vanmorgen naar huis en nu al een log??? Wil je het wel eens even heeeeeeeeel kalm aan gaan doen mevrouw?

Zonder gekheid: verkijk je nog niet op je kracht Mieke! Ik weet dat je krachtig bent in de zin van doorzetten maar doe het nog even kalm aan!

Maar.....ik kan me ook wel voorstellen dat je weer even aan de loggen wilt.......we zijn uiteindelijk een beetje verslaafd he? Ik neem aan dat je jezelf voelt en oud en wijs en verstandig (hoewel???) genoeg bent!

Dikke knuffel,
beuzeblaadje

woensdag, november 14, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Goed dat je weer thuis bent Mieke...en doe lekker rustig aan!!!!

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Dat doet goed Mieke, even weer een logje van jou te lezen. Gelukkig is het weer goed gegaan en ben je er nog. De andere logjes komen wel weer.

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Mieke, als geen een weet ik uit ervaring wat je hebt doorgemaakt, en geloof me wie dit leest, het is een gevecht, dat gun je je ergste vijand niet. Mieke je hebt het weer gewonnen, besef dat rust nu de winnaar over jou moet kunnen zijn, wij blijven jou toch wel vervelen, en als je lacht heb je kans dat je veel moet boeren door die maaginfectie die je ook nog eens gehad hebt. Gek hé, dat soort dingen krijg je altijd gratis, en verdorie voor alles moet je betalen in het leven. Maar je lieve Chris heeft ons gelukkig op de hoogte gehouden en we zijn blij dat je weer thuis bent, geniet van elkaar, geniet van het leven, geniet van elk moment dat jullie samen is gegeven,
Liefs van leny

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Mieke welkom thuis! :))
en je hebt nu werkelijk maar één ding te doen
en dat is uitrusten en aansterken
want zo te lezen heb je een heftige tijd achter de rug
fijn te weten dat je weer thuis bent
Chris begon volgens mij erg last te krijgen van de stilte ;)

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

goh Mieke
dat is weer hele toestand voor je geweest en nu rustig aan he Miekje ben blij weer iets van je te lezen.groetjes Novelle

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Tjonge, dat is wel heel wat zeg.. flink schrikken voor jullie. Maar wat heerlijk dat je dan nu weer thuis bent..geniet daar maar lekker rustig van hoor.. Blij dat je er weer bent !!

liefs Maryan

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Lieve lieve Miek, het is heerlijk dat je er weer bent!
Laat je maar lekker vertroetelen en doe kalm aan.

Liefs
Bianca

donderdag, november 15, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Mieke wat heerlijk dat je weer thuis ben na alles wat je weer heb mee gemaakt.
En doe maar voorzichtig aan hoor, die logjes lopen niet weg.
Ga je een lekker laten verwennen, en ga genieten want je heb het weer gered zoals je zegt.

Knuf Cyber Oma

vrijdag, november 16, 2007  
Blogger Brimstone said...

Nu alweer een log, je kon het natuurlijk niet laten :-)
Fijn dat je er weer bij bent!

vrijdag, november 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Ik zie, dat je langzaam aan de draad weer op pakt. Moet je een hele kick geven, weer een eigen log te kunnen plaatsen.
Maar doe wel piano aan hè?
Fijn weekend voor jou en Chris.
Groetjes, Ria

vrijdag, november 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Hallo Mieke,

Wat fijn dat je weer logt,dat is een goed teken lijkt me.
Je hebt heel wat meegemaakt intussen zeg.
En wat betrefd ras of gewone katjes....dat maakt kwa genezende factor niets uit.
Mijn grote dikke Klaas uit het asiel heeft dezelfde uitwerking als de raskatjes.
Geniet maar van je htk katten....het maakt hun niks uit...ze genezen gewoon, dat is nu eenmaal hun taak hier op aarde.

liefs van Mus

maandag, november 19, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Mieke
Je bent nu weer een week thuis:))) Jeetje als je dit zo leest is het wel heftig hoor, slik slik. Meisje doe het kalm aan en ik denk dat je dat ook wel zult doen. Elke dag is er weer één om meer op kracht te komen moet je maar denken.
liefs Betty

woensdag, november 21, 2007  

Een reactie posten

<< Home