mei 22, 2007

Schoorsteenveger.


Toen ik 1972 naar Duitsland kwam, was het eerste wat me heel erg opviel, de schoorsteenveger.
In het echte schoorsteenvegers pak, de touwen over de schouder, op de fiets van klant tot klant.
Het was zo'n mooi gezicht, net of je in een sprookje was.
Het duurde dan ook niet lang, of ik moest er stiekem èèn aanraken want dat brengt geluk toch?
Nog steeds rijden ze op hun fietsje rond en nog steeds vind ik het een prachtig gezicht.

7 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Fijn je weer te lezen! Ik hoop dat het nu weer steeds beter met je zal gaan.
kus voor jou!

ps. Mijn weblog is per vandaag verwijderd. Er is niets aan de hand, meer voorzorgsmaatregelen voor een toekomstige werkgever. Ik hoop binnenkort weer terug te komen met een ander log.

dinsdag, mei 22, 2007  
Blogger mieke said...

Fride, ik schrok inderdaad toen ik vanmorgen ob je site kwam.
Neem de tijd meis en ik zal het wel zien als je weer een nieuw blog begint.
Sterkte met het nieuwe begin.

dinsdag, mei 22, 2007  
Anonymous Anoniem said...

brengt dat geluk al je een schoorsteenveger aanraakt????
Dan moet ik toch heel rap jou kant op.hahahaha
fijne dag
liefs saskia

dinsdag, mei 22, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Goh rijden ze daar nog echt op fietsjes rond nu? Ik zie hier al zelden een schoorsteenveger, maar zeker niet op een fiets.

dinsdag, mei 22, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Maar mag je ze nog wel aanraken van Chris????????Pas op hoor, je weet het nooit met die zwartjakkers....( amsterdams voor schoorsteenvegers)
liefs van leentje

dinsdag, mei 22, 2007  
Anonymous Anoniem said...

dat lijkt mij nou hartstikke leuk !!
zo een schoorsteenveger mag hier wel langskomen , super gezellig !!!
soort sprookje inderdaad die je beleefd hhihihihihihihi
toch eens kijken of er één te charteren is , zo vlak bij de grenze ;))

dinsdag, mei 22, 2007  
Anonymous Anoniem said...

het romantische is er vast vanaf
als je zijn was mag doen ;)
fijne dag! :))

woensdag, mei 23, 2007  

Een reactie posten

<< Home