april 25, 2007

nederland

Ook al woon ik al 35 jaar in Duitsland, ik ben en blijf Nederlander in hart en nieren.
.
Het land waar ik geboren ben,
Waar eens mijn wiegje stond.
Ik de eerste voeten heb gezet,
Dat is mijn vaderland.
Hier zijn geen bergen hemelhoog,
Met kloof of waterval.
De grond is laag en word beschut
Door dijk en aardewal.
.
Ook plukt men geen citroenen hier,
Noch perst men druiven uit.
Maar de akker geeft er kostlijk graan
De boomgaard heerlijk fruit.
Mijn vaderland, al is het klein,
Door vrijheid is het groot.
Ik ruil het voor geen ander land,
Ik min het tot mijn dood.
.
Ik weet niet wie dit liedje geschreven heeft,
Maar ik vond het in het internet.

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

mooie woorden,ik zou dat ook hebben.naar wat van land ik ook zou gaan ik ben en blijf nedelands.
xxx saskia

woensdag, april 25, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Wat een mooie tekst Mieke!
Of ik ook zó erg Nederlandse ben....? Ik vind Duitsland óók mooi hoor!! Duitsland is natuurlijk inmens groot vergeleken bij Nederland maar het heeft heeeeeeeeeeel veel moois!

En jullie omgeving is een deel van dat moois!!
Groetjes,
beuzeblaadje

woensdag, april 25, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Al zo lang in Duitsland, maar toch NL-er hè!

Kan het me wel voorstellen denk ik en bovendien wonen jullie ook in het grensgebied, dat scheelt ook natuurlijk

xxx
Bianca

donderdag, april 26, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Ik heb jaren het idee gehad om ook eventueel te emigreren naar Frankrijk vanwege het klimaat.

Maar dat hoeft ook niet meer!
Het is hier tegenwoordig net zo prachtig weer als aan de Cote d'azur...

donderdag, april 26, 2007  

Een reactie posten

<< Home