december 18, 2006

Mijn droomland.

Vriendelijk zijn ze, de mensen in dit land.
Ze gaan niet zonder interesse aan elkaar voorbij.
Maar lastig vallen doen ze ook niet.
Ze zijn niet nieuwschierig en pesten elkaar niet.
Niemand is ongelukkig.
Niemand heeft leedvermaak.
Niemand wenst alleen zich zelf het beste.
In dit land, leven de mensen als in een grote familie.
Jalousie kent men niet.
Wraak is onmogelijk.
Niemand zeurt en niemand roddelt.
En niemand staat boven de ander.
Sterke en machtigen hebben geen kans.
Vriendelijkheid is de gouden regel.
Arm en rijk bestaat niet.
De vrouw heerst niet over de man,
de man niet over de vrouw.
Alle hebben èèn doel,
pijn en lijden te verzachten.
Bij deze mensen wil ik leven.
Bij deze mensen die zich eren.
bij deze mensen die geen angst kennen.
Bij deze mensen die gelukkig zijn.
Hier is een stukje hemel op aarde.
-Alleen maar een droom?-
Ver weg van de realiteit?

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Mieke wat een gaaf plaatje en wat een mooie tekst. Weet je ik heb (mijn eerste) gedicht gemaakt, wil dat (als ik durf) deze week op mijn site zetten. Maar die tekst komt beetje overeen met die van jou....grappig! Of hebben we allemaal dezelfde wens?

Lieve groet,
beuzeblaadje

maandag, december 18, 2006  
Anonymous Anoniem said...

Hoi Mieke, zo'n wereld bestaat helaas niet, maar je kunt er voor jezelf wel aanwerken! Liefs betty

maandag, december 18, 2006  
Anonymous Anoniem said...

Als je dat land ooit vind, wil je mij dan mailen? Kom daar ook wonen.;-)

dinsdag, december 19, 2006  
Anonymous Anoniem said...

Groetjes voor vandaag mieke!

woensdag, december 20, 2006  

Een reactie posten

<< Home