maart 15, 2008

wolken

Komen er ooit donkere wolken
Probeer die dan te weerstaan
Want dan word je veel sterker
Ook al valt er dan een druppel
Je zult er steviger door gaan staan.
.
Ooit zullen ze tegen jou leunen
Want dan heb jij die kracht
Uit ervaring gekregen
Dan denk je terug aan jouw wolken
Met een glimlach en dat mag.
.

Zo zijn er van die momenten
Soms weer groot en dan weer klein
Maar word je weer op vleugels door de wind gedragen
Probeer dan te genieten
En toch dat steuntje voor die ander zijn.
---------------------------------
gedicht: Hennie Doest

11 Comments:

Anonymous Anoniem said...

wolken kom je altijd wel eens tegen hé mieke het is maar net hoe ga je er mee om hé.
mooi logje mieke

zaterdag, maart 15, 2008  
Blogger Els said...

Wat een mooi gedicht.De foto s erbij vind ik ook mooi,ook al zijn de wolken hartstikke nep. Het heeft wel wat dreigends.

zaterdag, maart 15, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Mooi gedicht en kleurige wolkenfoto's.
Wolken kunnen dus ook kleur aan je leven geven.
Fijne zondag al komen er nu wel erg veel druppeltjes uit die wolken.
Groetjes, Ria.

zondag, maart 16, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Da's helemaal mijn gedicht.
Ria van oldtimer

zondag, maart 16, 2008  
Anonymous Anoniem said...

De wolken

Ik droeg nog kleine kleren, en ik lag
Lang-uit met moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En moeder vroeg wat ‘k in de wolken zag.

En ik riep: Scandinavië, en: eenden,
Daar gaat een dame, schapen met een herder –
De wond’ren werden woord en dreven verder,
Maar ‘k zag dat moeder met een glimlach weende.

Toen kwam de tijd dat ‘k niet naar boven keek,
Ofschoon de hemel vol wolken hing,
Ik greep niet naar de vlucht van ’t vreemde ding
Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.

- Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
En wijst me wat hij in de wolken ziet,
Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
De verre wolken waarom moeder schreide –
© Martinus Nijhoff

zondag, maart 16, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Mooi gedicht en prachtige foto's heb je er bij gezocht zeg.Wat een wonderen der natuur he.

zondag, maart 16, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Mooi gedicht, en zo vreselijk waar!

zondag, maart 16, 2008  
Blogger Unknown said...

Wat een mooi gedicht zeg.. op mijn slaapkamer hangt ook zo een mooi schilderij of foto eigenlijk van de wolken, mooi rood en geel.. Door de wolken kan ik loslaten wat de droom mij aandoet, als je lang kijkt zie je er vormen in, een gezicht of een beest.. Fijne zondag Mieke..

zondag, maart 16, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Misschien weet je dat ik een "luchten-tik" heb dus dit vind ik een heerlijk log!
Een leven zonder wolken is vast voor niemand weggelegd! En als er even wolken zijn geweest geniet je daarna vaak zoveel meer van de zon!

Groetjes,
beuzeblaadje
OT: ik heb jullie mail gestuurd

zondag, maart 16, 2008  
Blogger Els said...

Eigenijk ben ik hier al geweest, maar ik ben aan het strijken en daar heb ik geen zin in.....dus neus ik hier nog maar weer eens rond.
Leuk ziet het er eigenlijk allemaal uit. Nou ik ga weer verder hoor, doehoei. Ps Wat een pet weer he.

zondag, maart 16, 2008  
Anonymous Anoniem said...

Ik kan uren naar de wolken kijken want steeds zie je wat anders,ik voel dan echt de rust in me.
xxx saskia

zondag, maart 16, 2008  

Een reactie posten

<< Home