september 16, 2007

ziekenhuis


Tja, het is weer zover.
Ik was vrijdag bij de uroloog voor mijn drie maandelijkse controle
en ja hoor, er zitten weer kanker gezwellen in mijn blaas.
17 Oktober word ik eraan geholpen en moet zo'n 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Voor deze OP ben ik niet bang.
Het word de 12de keer dat ik deze OP in 8 jaar tijd krijg dus, niks aan het handje.
Zo onderhand weet ik het wel hoe alles verloopt.
Als het zover is, meld ik me nog wel.

19 Comments:

Anonymous Anoniem said...

weet even iet wat te zeggen, hoop dat je dit ook doorstaan met chris, verdorie het zijn altijd de verkeerde mensen die de verkeerde dingen op hun pad krijgen. Ik zal aan je denken, en toch nog wel iets van je horen voordat je onder het mes gaat. Maar ik had vanmorgen liever een leuker bericht gelezen tijdens mijn uitkreukmoment van wakkerworden.
Ondanks dat je het al zo vaak hebt meegemaakt weet ik uit ervaring dat de spanning je in je macht neemt. Laat het niet toe in je leven hoor!! Wees de baas over je eigen geest, en laat de dokter het lichaam maar schonen. We bidden en hopen op een goede afloop. En kom es met een ander verhael an, ik kom je pesoonleik effe uit je koninklijke rijwagen trekke om die geswelle eruit te schudde.....
Nee meis, is al erg genoeg. Liefs van leentje en chris hou je meissie goed in de gaten hoor ik reken op je....

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Toen ik dit las had ik mijn log voor maandag reeds klaar en dacht wat zal ik doen?
Ik heb na lang nadenken besloten de log niet te wijzigen en hem gewoon maandag te plaatsen.
De reden is dat we beiden weten wat kanker inhoud en niet, zoals ik op mij laatste log deed, de moed mogen verliezen.
Mieke en Chris denk er aan de kop op want het is heel belangrijk, om alles te kunnen overwinnen, te blijven glimlachen vandaar dat ik mijn logje van morgen laat zoals hij is en hoop, al is het nog zo klein, die glimlach bij je vandaan te toveren.
Liefs Jan en Ria.

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Miek & Chris, ik heb het jullie al gezegd, het is is niet eerlijk, maar daar word helaas niet naar gevraagd.
Weet zeker dat je met jou kracht en optimisme ook hier weer door komt. En je hoeft het niet alleen te doen, je hebt een geweldige man naast je staan en tuurlijk zullen wij er ook voor je zijn als je dat wil.

Liefs
Bianca

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

He meis wat rot voor je, je zegt wel ik weet wat het is maar toch...
Die rot ziekte bah, altijd de verkeerde mensen die het krijgen.
Sorry ik weet dat ik dit niet mag zeggen, maar doe het toch..
Sterkte en hou je goed hoor.

Knuf Cyber Oma

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Wat kan ik nog toevoegen Mieke?
Je weet wat ik vind, voel en denk!
Maar ik vertrouw op jouw woorden dat "dit" voor jou niets meer voorsteld en dat je dit "gewoon" weer laat gebeuren.

Ik blijf je een KANJER EERSTE KLAS vinden en Chris verdient die titel ook!

Maar eerst maken we er binnenkort een gezellig dagje van!
Liefs,
beuzeblaadje

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Oef da's niet mis Mieke, ook al weet je nu wat je te wachten staat.

sterkte in ieder geval er mee

groetje HPtje

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

beste Mieke
je bent flink maar toch zal ik je willen zeggen heel veel sterkte
de komende dagen.ik schrik ervan lieve Mieke en val een beetje stil,schouderkloppie meid.

peinzende Novelle

zondag, september 16, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Meis ook dit zal je weer overwinnen ....je kan natuurlijk op onze steun rekenen ! Net als Chris trouwens ...ik weet inmiddels een béétje hoe je ben , dus zo luchtig zal je er niet over denken .....dus meis Keep up the Faith .....en doet me gelijk ergens aan denken ...die krijg je de eerste de beste keer als ik je weer zie !
Liefs van ons drietjes !

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Ik heb bewondering voor de manier waarop jij met je ziekte omgaat.
Elke keer weer de moed bij elkaar rapen om een operatie te ondergaan...
Blijf zo optimistisch, dan zal het ook deze keer goed gaan..
Ik wens je alle sterkte toe.
Groetjes, Ria.

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Even stil aan deze kant van het scherm. Hopenlijk hoef je niet te lang op een operatie te wachten.
groetjes thea

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Voor de 12e keer zo'n operatie te moeten ondergaan en dat zo optimistisch te bekijken : petje af!!

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

jeetje zeg!! ik vind dat wel erg heftig.ook al weet je psies wat het is het is niet niets.
Sterkte!!
xxx saskia

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Poeh Mieke, wat een tegenslag weer. Je bent er al aan gewend, ok, maar dat neemt niet weg dat je lichaam je weer een beetje verraden heeft. Moeilijk. Frustrerend. Ik bewonder je kracht en je moed, je vertrouwen en je optimisme. Je bent een bijzonder mens, ik wens je alle, maar dan ook werkelijk alle goeds. Maak dat lichaam eens snel duidelijk dat het niet zo actief aan celdeling hoeft te doen, het is prima zoals het is!

Succes lieve Mieke, sterkte en weet dat er mensen aan je denken.

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

donders!
dat je niet bang bent voor het bekende kan ik me voorstellen
maar zorg je er alsjeblieft wel voor dat je vol goede moed en goed uitgerust naar de operatie gaat?
jij kan het misschien afdoen als niets aan het handje, maar je lichaam denkt daar strakjes heel anders over
knufffff!

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Jeetje Mieke, wat heb ik een bewondering voor je! Na 11 operaties, zo positief kunnen blijven...denk dat velen allang de moed hadden opgegeven....maar nee, JIJ niet. Dat getuigt van een oh zo bijzondere, krachtige en moedige vrouw zich door deze rotziekte absoluut niet klein laat krijgen!!!
Heel veel sterkte jullie beiden.....
Liefs van Edith

maandag, september 17, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Als je de reakties leest dan blijkt dat je erg veel vrienden om je heen hebt.
Vrienden, die ieder op hun eigen manier, je proberen te ondersteunen dat moet je in de huidige omstandigheden geweldig steunen.
Straks lekker gaan slapen en morgen weer samen met Chris genieten van alle mooie dingen die er, ondanks alles, ook zijn!

maandag, september 17, 2007  
Blogger mieke said...

Lieve medebloggers.
Heel erg bedankt voor jullie medeleven en de lieve woorden die jullie mij -ons geschreven hebt.
Het gaat me verder goed, zowel lichamelijk als psychisch, dus ik schrijf gewoon verder hoor.

dinsdag, september 18, 2007  
Anonymous Anoniem said...

je klinkt heel stoer in je log....
je lijkt me een heel sterke vrouw, toch wens ik je sterkte..
liefs Maryan

donderdag, september 20, 2007  
Anonymous Anoniem said...

Jeetje mieke, ik schrik hiervan, wat ben je toch een positieve vrouw zoals je het opschrijft, maar van binnen zul je toch ook wel eens de moed opgeven, weeeeer een operatie........ Ik denk aan je. xxxx

zaterdag, september 22, 2007  

Een reactie posten

<< Home