eiland "Mieke"

Na lang te hebben overlegd, heb ik toch besloten om het eiland Mieke weer eens neer te schrijven.
Jaren geleden zei mijn therapeut tegen mij, stel je voor, je bent een eiland.
Hoe ziet dat eiland eruit en je mag 3 dingen meenemen, welke dingen neem je mee.
Allemachtig, wat een vraag.
Ik kreeg 2 weken de tijd om mijn verhaal klaar te maken.
Het zijn 2 weken geworden, waar ik dus heel erg met mijzelf bezig was.
2 Weken die best wel moeilijk waren om over jezelf te oordelen.
Goeie en slechte dingen in jezelf te vinden.
Tja en welke dingen neem ik dan mee.
Nou, zet je schrap en begin maar met lezen.

De dingen die ik meeneem:
Zakken
Touwen
De Bijbel.

Op het eiland Mieke, zijn veel straten. Sommige zijn breed, sommige smal, andere rechtuit, weer andere vol bochten. Sommige zijn heuvelig , of ze liggen vol met stenen. Dat is mijn levensweg.
De zon schijnt daar heel veel. Mijn meestal goede humeur.
Soms regent het. Mijn tranen als ik verdrietig ben.
Soms is er storm en onweer. Ik ben heel eigenwijs en als ik dan mijn zin niet krijg, kan ik vreselijk woedend worden.
Ook sneeuwt en vriest het er soms. Mijn innerlijke hardheid en kilte die af en toe nog doorkomt.
Dan is er nog de mist. Als ik denk dat ik niet begrepen word, kan ik mijzelf heel zielig vinden.
.

Er zijn op het eiland Mieke een heleboel dieren.
Wilde dieren. Mijn grote mond, mijn pesten en trijteren.
Dieren die kruipen. Mijn luiheid.
Er zijn vogels. Mijn geluk en blijheid.
Dieren die veel herrie maken. Soms kan ik ook vreselijk druk zijn.
En dieren die hoor en zie je nauwelijks. Stil in een hoekje zitten, als ik weer eens een depressie heb.
.

Er is op het eiland Mieke ook een meertje. Dat is de spiegel waar ik nog steeds in moet kijken.
Vanuit dat meertje loopt een rivier, dat soms heel kalm voor zich uit stroomt, en soms is het heel wild met stroomversnellingen, Mijn sexualiteit.
In dit riviertje is een waterval. Mijn driftig zijn.
Over het riviertje zijn drie bruggen.
Een hele brede brug. Mijn hoop op de toekomst.
Een smal bruggetje vol gaten. Mijn verleden.
Als ik met heel veel moeite over deze brug gegaan ben, kom ik bij een plek met gaten in de grond waar giftige dampen uit komen. Mijn verslaafdheid.
En dan is er nog een hangbrug die heel erg wakkelt. Mijn weg naar het geloof, daarin ben ik nog heel onzeker.
Daarom neem ik TOUWEN mee, om me vast te binden en zeker verder te gaan.
(na al die jaren die voorbij zijn is mijn geloof nu heel hecht).
.

Op het eiland Mieke, zijn bergen en dalen.
In de bergen zijn grotten en spelonken. Dat zijn de geheimen die nog in mij sluimeren.
Daarom neem ik de BIJBEL mee, om te lezen en leren die geheimen te bewerken en verwerken.
In de dalen is de natuur wonder mooi. Mijn houden van de mensen.
Er zijn hele hoge bomen. Soms ben ik een sensibeltje.
Er zijn struiken die heel dicht op elkaar staan. Het liefst hou ik alles en iedereen vast en droom van een wereld zonder problemen.
Er zijn prachtige bloemen. Mijn liefde voor dieren en natuur.
Maar er staan ook bloemen die zijn giftig en hebben hele scherpe dorens. Ik kan soms zo'n kreng zijn.
Daarom neem ik ZAKKEN mee, om deze bloemen in te stoppen.
Ik wil ze niet vernietigen, een klein krengetje wil ik blijven.
.
Er is op het eiland Mieke een plek waar ik gelukkig maar èèn keer was in mijn leven.
Een hele diepe afgrond in de bergen waar ik naar beneden gevallen ben.
Mijn zelfmoord poging.
Het was een hard en zacht neerkomen.
Een zachte, omdat ik door God opgevangen ben.
Een harde omdat het werken aan het eiland Mieke heel zwaar en moeilijk werken was en is.
.
Het eiland Mieke is voor iedereen begaanbaar. Mijn openheid naar andere mensen.
Er liggen een heleboel grote en kleine eilandjes rond het eiland Mieke. Familie en vrienden.
.
Ik woon heel graag op het eiland Mieke.
Ze geeft mij geborgenheid.
Ze heeft veel hoeken en kanten, maar die horen erbij.
Anders was het niet het eiland Mieke.