september 27, 2006

Jantje

Hier nog een gedicht die ik vroeger gehaat heb, omdat ik hem uit mijn hoofd moest leren en voor de klas moest opzeggen.
-
Jantje zag eens pruimen hangen
-
Jantje zag eens pruimen hangen
o, als eieren zoo groot
't scheen dat Jantje wou gaan plukken
schoon zijn vader 't hem verbood
hier is, zei hij, noch mijn vader
noch de tuinman die het ziet
aan een boom, zoo vol geladen
mist men vijf, zes pruimen niet
maar ik wil gehoorzaam wezen
en niet plukken, ik loop heen
zou ik om een handvol pruimen
ongehoorzaam wezen? Neen!
voort ging Jantje maar zijn vader
die hem stil beluisterd had
kwam hem in 't loopen tegen
vooraan op het middenpad
kom mijn Jantje, zei de vader
kom mijn kleine hartedief
nu zal ik de pruimen plukken
nu heeft vader Jantje lief
daarop ging vader aan het schudden
Jantje raapte schielijks op
Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen
en liep heen op een galop

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

kijk het klassieke gedicht van de Leidse dichter Hiëronymus van Alphen. Beroemd op elke lagere school :) en de bedenker van het 'jante van leiden' :)

woensdag, september 27, 2006  
Blogger mieke said...

Bedankt Gobboe, het is een leuke site, waar ik zeker nog vaker kijken zal.

donderdag, september 28, 2006  
Blogger Cuddle said...

Ooooooh, die Jantje ken ik al hééél lang..mijn grootmoeder van 85 zegt het nog vaak op als we onder de pruimenboom zitten samen..moeten we gauw nog ns doen!

dinsdag, oktober 03, 2006  
Anonymous Anoniem said...

Ik kende het nog niet. Nu wel! :)

zaterdag, oktober 07, 2006  

Een reactie posten

<< Home