september 24, 2006

Kind

Veel te vaak zijn wij aan het overleggen, wat de anderen van ons zouden denken, welke indruk wij op andere maken, als we dit of dat zouden doen.
Als we nu eens alles aan de kant zetten wat andere mensen van ons verwachten en het leven vertrouwen, dat in ons is.
We zetten de rol die we anders altijd spelen aan de kant en we laten het masker los, die onze innerlijke levendigheid verbergt.
Soms gebeurt het, dan stroomt alles uit mij naar buiten.
Dan kan ik een heel gezelschap aansteken.
Dan heb ik hele komische ideeen en gedachten.
Van deze vrolijkheid, springt vaak een vonk over op de andere mensen.
En dan, dan voel je je vrij. De anderen beginnen zich ook vrij te voelen.
Zo vrij, dat je begint, het kind in je te vertrouwen.
Het kind dat wil spelen, zonder zich af te vragen of het een nut heeft.
Daarnaar verlangen wij als volwassenen, gewoon te leven, zonder het moeilijk te maken door het vele overleggen, wat we nu mogen en moeten en wat andere van ons willen.