februari 24, 2009

EN TOEN ....................

-------------------------------------------------------------------
En toen ...............zaten we vast



Afgelopen zaterdag waren we naar Weerselo.
In Weerselo is een hele grote markthal
waar iedere zaterdag binnen en buiten
rommelmarkt gehouden word.
.


Het was er heel gezellig.
Niet druk en dat was goed zo.
In de zomer kun je over de hoofden lopen.
.

Om ongeveer 10.30 hadden we het wel gezien,
dus wij weer naar de auto.
En zoals Chris meestal doet, op de naar huis weg,
gezellig over kleine land weggetjes rijden.
Heel leuk en je ziet erg veel.
.

Het was inderdaad een heel mooi weggetje waar we reden.
Maar, op een gegeven moment kwam er een bord.
"Over ----- meter is dit geen verharde weg meer"!!!!
Ach zei Chris zoals gewoonlijk.
Terug rijden kan altijd nog we gaan er even kijken.
Nou, dat hebben we geweten hoor.
Het werd slechter en slechter tot.....
het helemaal niet meer verder ging
De auto lag in het midden boven op de "berg" modder
en de wielen "zweefden" bijna in de lucht.
Chris zat daar heel zielig te kijken met het kommentaar,
ik heb nu een heel groot probleem, scheiße.
En ik? wat zei ik?
Niks, ik was alleen aan het lachen.
Heerlijk, weer iets wat ik nog nooit meegemaakt heb.
.
Arme Chris, wat nu.
Aan het einde van dit weggetje liep een straat
dat kon je zien vanaf de plaats waar wij stonden.
Dus, op weg naar dat huis wat daar stond.
Halverwege kwam er een vrouw met 3 honden uit het bos.
Chris heeft zijn verhaal verteld en die vrouw zei,
dan loopt u wel de verkeerde kant op.
De mensen die daar wonen hebben geen trekker.
Ik moet de goeie kant op en breng u wel even.



En ja hoor,
Een kwartiertje later kwam er een boer met trekker.
Hoe zal ik je eruit trekken zei de man.
Naar voren of naar achteren.
Tja zei Chris, dat is ook weer zo'n vraag.
Naar voren word het weggetje nog slechter
met hele diepe gaten en zo, dus maar in zijn achteruit.
.

Zo gezegd zo gedaan.
In de tijd van 2 min. waren we bevrijd.
En ik zat nog steeds van proest, proest.
En Chris zat nog steeds van mijn auto is smerig.
.

Tjonge jonge, het was me het dagje wel hoor.
Dagenlang beleef je niets en dan dat.
Hartstikke goed.
Ik was zo blij dat ik mijn kamera mee had!!!!!

.

27 Comments:

Blogger Els said...

hahahahahahahahahahahahahahahaha

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Hahaha, ja ik zie je zitten lachen en maar fotograferen maar ik kan me Chris z'n zorgen ook wel voorstellen hoor.

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Hahahaha, ik zeg niets hoor... maar een goede chauffeur houdt toch alles in de gaten. Hahahaha. Ik kan me voorstellen dat jij lol had.

Love As Always
Di Mario

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Ohjeeeeee, hahaha, wat een avontuur weer! Maar goed dat Chris de mevrouw met die honden tegenkwam, dat spaarde weer wat moeite en tijd! Hij moet inderdaad wel de auto poetsen na dit ritje, hihi. En wat geweldig dat je je camera bij je had, zo kunnen wij meegenieten van dit modderverhaal! Hahahahahahaa, prachtig. Voorlopig zal Chris wel iets voorzichtiger zijn met kleine weggetjes in rijden denk ik... :P

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

haha geweldig verhaal
dat je nog foto's zonder bewogen beelden kon maken al lachend hihi

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Of Chris ook zo blij was met die camera van je betwijfel ik, hahaha...
Maar je hebt het modderbad mooi vastgelegd Mieke.
Wat kunnen die kerels soms toch eigenwijs zijn, hè?
"Terugkeren kan altijd nog"...jaaaa...moet je niet zien HOE!!!!
Jullie auto kon zo meedoen in de carnavalsoptocht, hihihi...
Hij had weer wat te poetsen :))
Groetjesss..Ria.

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Dat was weer eens wat anders zo'n belevenis. Heb wel medelijden met die arme Chris hoor z'n hele auto onder de bagger.
Nu ik dit lees kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan had een lachwekkende foto repotage kunnen maken.
Hier hebben ze gisteren het grasveld voor de deur om geploegd, het dak moest gerapareerd en de kraanwagen die door het gras moest heeft er 2 uur over gedaan om er weer uit te komen op het laatst hebben we de betonnen paaltjes die hier voor de stoep staan maar uitgegraven zodat hij over de stoep er uit kon.
Het waren wel aardige en nette kerels hoor want m'n hele stoep was verzakt en die hebben ze ook nog netjes gemaakt en de paaltjes staan ook weer netjes op z'n plaats.
Het gekke is dat ik er geen moment aangedacht heb om m'n fototoestel te pakken stom hè.
Fijne dag Bep

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

whahahahahaha
och arme, dat zullen wel even benauwde minuurtjes zijn geweest:-)
gelukkig maar dat die mevrouw de weg wist en wist wie er een trekker had mieke,
lachen hoor:-)

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Ha...ha... en kon Chris nog uitstappen of zakte hij meteen tot zijn middel in de modder :))
Wel lachen ....leedvermaak ...maar het is idd. een mooie omgeving, echt landelijk :))
gnif...lach...hik...
Dag,

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

als je er eenmaal weer uit bent
kan je er voorzichtig weer om lachen :)
maar als je daar zo afgelegen vastzit denk je er wel anders over
spannend avontuur!

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Gillen, ik zou ook gelachen hebben.
Schitterend Nel

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

glimlach leuk avontuur Mieke in woord en beeld hahahah
Novelle

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Oooohhhh, das niks voor mij, ik zou er helemaal niet om hebben kunnen lachen. Vreselijk!
Maar goed dat jij anders bent en er wel om kon lachen.

dinsdag, februari 24, 2009  
Blogger ArtMus said...

brul....brul.......
Dat we dit nog mogen beleven....
Zie je nou wel Mieke, het leven kan echt nog niet zonder ons, het is veel te mooi.
wel kanp dat je de tegenwoordigheid van geest had om dit foto verslag te maken zeg.
Die Chris!!!!!!!

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

My God Mieke!!!!
En jij hebt zitten proesten van het lachen???? Ik denk dat mij het lachen wel was vergaan en ik denk dat mijn echtgenoot het niet had kunnen waarderen dat ik had zitten lachen en fotograferen :-))
Maaaaaar...... ik denk ook dat mijn echtgenoot dat modderbad niet ingereden was hahahahaha....
De volgende keer bedenkt Chris zich waarschijnlijk ook liever?

Maar uhe.... als je graag wat wilt beleven moet je gewoon hierkomen want hier valt meer te beleven dan je lief is :-((

Groetjesss,
beuzeblaadje

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Ik lag in een deuk, zag die hele film voor mij, sorry chris, maar ik ken je nu en die tuinkabouter van je helemaal. Dus ik had je ponem wel eens willen zien, nou die zag ik op de foto's eronder...Heerlijk gelachen, had ik even nodig,
Ook clau er even bijgeroepen natuurlijk, ondanks haar migraine kon zij het harde lachen niet inhouden, was het niet zo geen beter vermaak dan leedvermaak/??
Liefs van leny en clau

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Hahahaha, die Chris, hij moet ook geen "ruiterpaden" oprijden. ;-)
Ik ben wel blij dat jullie zo snel hulp kregen hoor, hele aardige mensen daar.
Is de auto alweer schoon?

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Wat is het toch leuk om een dagje naar Weerselo te gaan! Niet Mieke?

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Komen ze eens weer een keer over de greppel kijken en wat doet Chris dan?
Dat, ondanks zijn Nederlandse paspoort, wat iedere Duitser ook in Nederland aan het strand doet.
GATEN GRAVEN!
Niet met het schopje!
Nee meneer doet dat met z'n auto op afgelegen, voor het normale publiek niet toegankelijke, landwegen.
En wij in Nederland wonende Nederlanders mogen dit soort mensen dan komen uitgraven.
Ik zou daar natuurlijk dieper op kunnen ingaan maar laat het bij:
Chris zolang je het begrip LANDWEGEN en de daar bij gepaatste waarschuwingen niet begrijpt kun je beter achter de greppel blijven.

Maar ja Mieke zit daar mooi mee.

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Dat is inderdaad een heel avontuur! Als je niet alleen in de auto zit, zal het wel lachen zijn. Maar mocht ik in mijn eentje zijn.... ik zou toch in paniek slaan! Jij niet dan?

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Zo maak je wel wat mee he Mieke! Liefs:Wilma.

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Ik ben ook blij dat je je camera bij je had nu kan ik ook mee lachen! hihihi
groetjes,
Elmar

dinsdag, februari 24, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Ha Mieke,

Het beste mdicijn van het leven, is lachen en nog eens lachen.
Wat een stund zeg,Chris zal wel een beetje balen.
Gelukkig is alles goed gekomen, waar een trekker al nit goed voor is. oma

dinsdag, februari 24, 2009  
Blogger Vedat said...

Geinig. Ik ben wel blij, dat je jouw fototoestel bij je had. Maar zie je, dat je er wel met de fiets door was gekomen?

woensdag, februari 25, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Fantastisch hoe jij alles met een lach opnam! Dat zal voor Chris ook heel wat leuker zijn geweest dan had je gescholden... Hihihi.
Een heerlijk leuke ervaring lijkt me wel, mét een goede afloop!

woensdag, februari 25, 2009  
Blogger amy said...

och arme chris...
en jij maar lachen!!!
geweldig
eind goed al goed toch?

woensdag, februari 25, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Whahahahahaha, en jij maar foto's maken... oh wat grappig en ohhh...wat ben ik blij dat ik het niet was :-)

woensdag, februari 25, 2009  

Een reactie posten

<< Home