Thuis

Goeiemorgen lieve webbies.
Als eerste heel erg bedankt voor de lieve woorden, telefoontjes en post.
Ik heb het al vaker gezegd, maar doe het nog een keer, er is niets mooiers te weten als je in het ziekenhuis ligt, te weten dat er mensen zijn die aan je denken en meeleven.
Het doet zo goed deze ervaring, iedere keer weer.
En het meest wil ik Chris en schoonmoeder bedanken.
Als ik deze twee mensen niet had, dan zag het er niet zo goed uit als nu.

Ja, ik ben weer thuis. Heerlijk gevoel is dat.
Gistermiddag heb ik nog veel geslapen, ik was kapot.
Echt bloggen doe ik ook eerst over een paar dagen en bij jullie blogjes kijken en reageren zal ook nog even duren, maar ik kom terug hoor, nee ik ben al terug.

Er zijn twee dingen anders als anders bij mijn thuiskomst.
Ten eerste heb ik nog een katheter in mijn blaas, die komt er het einde van de week uit.
Normaal komt de katheter er na deze operatie in het ziekenhuis na 4 dagen al uit, maar de dokter moest deze keer heel diep snijden, daarom was hij een beetje voorzichtig.
En ten tweede, mijn suiker is door de asthma aanval en door de prednison heel erg gestegen. En nu moet ik spuiten. De eerste keer dat ik het zelf moest doen vond ik heel erg eng, maar het valt allemaal reuze mee.

Nou, dat was het zo'n beetje van hier.
Ik zou zeggen tot over een paar dagen.
Doeiiiiiiiiii

.