Bloggerland

Ikwil even een blogje tussendoor maken.
Het was zo'n mooie en leuke belevenis die wij gisteravond hadden.
We waren in Dalen.
In Dalen is zes weken lang iedere woensdag een hele grote markt.
Maar geen gewone markt nee, met kramen die je anders op de rommelmarkten vind.
We zijn daar heen gereden omdat een medeblogger "Oldtimer" ( Jan en Ria) met zijn vrouw daar een kraampje hebben.
Die twee hebben thuis schapen en als die geschoren worden, word de wol tot gebruiks wol bewerkt door Ria.
Ze zit dan ook daar op de markt en is aan het spinnen terwijl Jan de dingen die Ria allemaal gebreid heeft, verkoopt.
Sokken en poppen en eiverwarmers.
.

Het was , mede door het mooie weer enorm druk.
Heel gezellig vooral voor iemand zoals wij, die twee jaren thuis gezeten hebben door de ziektes.
Maar..........het mooiste komt nog.
We kwamen dus bij de kraam van Jan en Ria.
Ria zat te spinnen en ik gelijk, ben jij Ria?
Ja, zegt ze en kijkt me met grote ogen aan.
Nou ik ben Mieke, het gezicht van Ria vergeet ik nooit meer.
Het begon te stralen en we kregen gelijk te horen, ooooooh wat leuk!!!
En Jan, die met een paar mensen aan het praten was, zei ook gelijk, wat leuk, nu zie ik het.
We hebben een tijdje staat kwebbelen en toen zei Jan, weet je wie er ook komt?
Wij gelijk ja hoor "Beuzeblaadje" (Gitty) komt ook.
Dat wisten wij omdat ze dat op mijn blog had geschreven.
Ja en "Carpe Diem" ( Lenie) komt ook .
Dus toen wij natuurlijk, wat leuk!!!!

We hebben nadat we een kwartiertje gekwebbelt hadden ons eerst in de menigte gestort.
Dat valt niet mee hoor, een rolstoel schuiven bij zoveel mensen.
Toen hebben we een koppie koffie gedronken op een terrasje.
Daarna zijn we terug gegaan naar Jan en Ria.
Daar was de rest ook al geariveerd en het werd natuurlijk een groot begroeten van halloooo en wat leuk dat we elkaar eens zien.
Beuzeblaadje kenden we al, maar Lenie nog niet.
Oh mensen wat een belevenis was dat.
Mensen waar je dagelijks mee schrijft, eens werkelijk te zien.
Allemaal gezellige, lieve mensen.
We zijn toen niet meer zo heel lang gebleven.
Ik kan jullie wel vertellen dat ik op de terug weg naar huis, iedere keer weer zei, wat was dat leuk zeg.
Ik heb er heel erg van genoten.
Toen we thuis kwamen ben ik gelijk in bed geknalt.
Het was heel vermoeiend, maar ik zou het zo weer over doen.