Kroeg

Laatst kwam ik in een kroeg van de moderne soort.

Het lag op mijn weg bij het naar huis gaan.

Toen ik binnen kwam, was ik het liefste zo weer omgedraaid.

Wat een rot herrie.

Een DJ speelde het ene liedje na het andere.

En niet zachtjes hoor, nee knoer hard.

Zo hard, dat ik moeite had om mijn bestelling op te geven.

Ik had vreselijke koffie dorst, dus een kop koffie leek me wel wat.

De koffie machine begon ook te pruttelen

en de vrouw die de koffie machine bediende,

schreeuwde iedere keer heel hard wat ze net klaargemaakt had.

Dan kon je dat zelf ophalen.

De ventilator draaide en zorgde ervoor dat de geluidendoor de kroeg verdeeld werden.

De gasten die er waren schreeuwden allemaal als ze iets te vertellen hadden.

Naast mij stond een PC,

die mij uitnodigde om een spelletje te spelen.

Er was zoveel te zien,

maar waarheen kijken als er teveel is.

Er was zoveel om te horen,

maar allemaal veel te luid.

Diep in mij riep het heel hard

stilte, ik wil stilte.

Alleen mijn kop koffie en een blik uit het raam en dan naar huis!