De schoonmaakster

Er was eens een schoonmaakster, een buitenlandse.

Ze sprak niet veel, maar was vlijtig en kwam altijd op tijd.

Ze werkte in een supermarkt.

Iedere avond kwam ze kort voor dat de winkel dicht ging.

Dan haalde ze een emmer een bezem en water en begon met haar werk.

Op een avond, kwam er tamelijk laat nog een kleine jongen in de winkel
en moest eten halen voor het avondbrood.
Maar als de verkoopster aan de kassa alle levensmiddelen ingetipt had,

vond de jongen zijn geld niet dat zijn moeder hem had meegegeven.

Nerveus zocht hij in al zijn zakken.

De verkoopster keek hem aan en vroeg, heb je geen geld?

De jongen schudde zijn hoofd

De cheff werd erbij gehaald, als je niet kan betalen moeten de levensmiddelen hier blijven,

zei hij en keek de jongen streng aan.

Maar ik heb dat geld echt gehad zei de jongen en zocht verder in zijn zakken.

Hij keek de cheff aan en vroeg, kan ik dat geld morgen voorbij brengen......?

Niks ervan,sprak de cheff, zonder geld geen levensmiddelen.

Toen kwam opeens tussen de regalen de schoonmaakster tevoorschijn.

Ze had daar gestaan en alles gehoord.

Wat kost? Vroeg ze.

Verbaast keek de cheff haar aan, drie euro veertig.

De schoonmaakster voelde in de zak van haar schort, nam er een twee euro, een euro en veertig cent uit.

Hier zei ze, goed zo?

Maar.......stotterde de verkoopster.

De cheff gaf de jongen de boodschappen.

Hij straalde en rende weg.

Bedankt, riep hij naar de schoonmaakster, heel erg bedankt.

De vrouw heet Yldiz, dat is turks en betekend STER.