Cosmetik

Het is werkelijk al jaren geleden dat ik me opgemaakt heb.

Vroeger mocht ik het niet van ma en toen deed ik het natuurlijk wel.

Maar dat hoort ook zo, dat hoorde bij mij.

Alles wat niet mocht deed ik juist wel.

Ik weet nog goed, ik was een jaar of 18 en werkte bij Raming (warenhuis).

Iedere morgen als ik op mijn werk kwam, ging ik eerst naar de spiegel om me op te maken.

En 's avonds als de bliksem weer alles schoonmaken.

Op een dag stond ma voor mijn neus.

Sindsdien heb ik het er op gelaten, ook thuis.

Dat ik me niet op mocht maken, heeft wel geholpen bij onze kinderen.

Ik heb ze wat dat betreft nooit wat verboden.

Michael kwam een keer bij me toen hij een jaar of 14 was, Mama ik wil mijn haar zwart verven.

Nou jonge als je dat zo graag wilt, zal ik je erbij helpen?

Hij keek me aan, heel verbaast en zei, nee hoor dat hoeft niet. Ik wou je alleen even testen maar dit had ik niet verwacht, dit vind ik helemaal niet leuk.

Alex heb ik altijd geholpen bij zijn haar.

Heel kort en figuren erin geschoren. Laat maar lopen hoor.

Maar nu nog even over het opmaken.

Een klein beetje vind ik niet erg en ook wel mooi.

Maar die opgetakelde vrouwen die je soms ziet, vreselijk.

Die zou ik weleens willen zien als ze s morgens uit hun bed komen.

En het ergste vind ik nog als ze dan ook nog eens een uur in de wind naar parfum ruiken.

Dan ga je toch over je nek zeg.

Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.

En parfum gebruik ik niet, ik was me altijd.