Schaal

Er was ereens een hele oude man.

Zijn ogen waren wasig geworden,

zijn oren doof en zijn knieen bibberden de hele dag.

Als hij aan tafel zat,

kon hij amper de lepel vasthouden waar hij zijn soep mee at.

De meeste soep kwam op het tafellaken en maar een klein beetje in zijn mond.

-

Zijn zoon en schoondochter, vonden dat alles vreselijk vies om te zien.

Ze besloten op een dag,

dat grootvader achter de oven, in de hoek moest gaan zitten.

Ze gaven hem zijn eten in een aardewerk schaaltje.

-

Op een dag, kon hij het schaaltje niet meer vasthouden.

Het viel op de grond en brak kapot.

Toen kocht de vrouw hem voor een paar cent een houten schaaltje.

Daar moest hij nu uit eten.

-

Op een dag zaten ze met z'n alle in de keuken.

De kleinzoon van 4 jaar, was met een paar houten plankjes aan het spelen.

"Wat ben jij aam het maken?", vraagt de vader.

"Ik maak een schaaltje", antwoord het kind.

"Daaruit moeten papa en mama eten als ik groot ben."

-

De man en vrouw keken zich aan en kregen van schaamte tranen in de ogen.

Ze haalden grootvader weer terug aan tafel

en lieten hem toen voor altijd met hun tesamen eten.

-

De broeders Grimm.

-