juli 07, 2009

Liebe Familie, Freunde undBekannte von Mieke
Lieve familie, vrienden en kennissen van Mieke

Ich stehe hier und weis, das was ich sagen möchte, wird mir sehr schwer fallen.
Aber noch schwerer, wenn ich es auf deutsch erzählen muss.
Ich werde heute also auf holländisch sprechen da es mir einfacher fällt,
um so meine Gefühle zu äussern.
Entschuldigung dafür.

Ik spreek 4 talen, 3 ervan goed, geen een is erbij
die de juiste woorden heeft om uit te drukken hoe ik mij voel.
Zelfs niet, als je ze allemaal bij elkaar gooit.
Ik wil graag vertellen wat Mieke voor mij heeft betekend.

Het is, denk ik, de derde keer dat ik op nieuw begin dit te schrijven,
het lukt me niet de juiste woorden te vinden, het lukt me niet,
om uit te drukken wat ik voel, ik zou een levensverhaal kunnen schrijven,
ik zou oude verhalen kunnen benoemen, het zou altijd op het zelfde punt
uitkomen,
wat was Mieke toch een geweldig persoon!

Ze was mijn moeder, maar ik zag haar als mijn beste vriendin.
Met Mieke kon ik praten, lachen en huilen.
Mieke is een voorbeeld voor mij.
Mieke was klein, als je haar zo zag, kon je niet weten hoe sterke zij was.
Je kon haar horen, haar aanstekelijke lach.
Wij werkten vroeger samen in de zelfde winkel.
ik op de ene kant,
zij op de andere kant
En ik kon haar door de hele winkel horen lachen,
en ik dacht , ja hoor gaat ze weer.
wij konden soms heel bot met elkaar omgaan,
wij wisten natuurlijk het was een grap,
maar je had de collega's moeten zien.

Mieke en ik hadden een speciale band, niet omdat zij mijn moeder was.
Mieke en ik waren lotgenoten. waardoor wij elkaar veel te vertellen hadden.
Wij hadden ook veel vragen naar elkaar toe. waar wij dan ook lang over konden praten.
Ik ben blij dat wij veel , erg veel over het verleden hebben gesproken.
Ik sta hier vandaag zonder vragen, zonder het gevoel te hebben,
haar nog iets te moeten zeggen
want ik weet het is goed zo, hoe pijnlijk het ook is.

Mieke was een vrouw die een indruk achterliet, wie Mieke tegenkwam,
kon haar niet vergeten. Ik denk het kwam daardoor dat zij zo zwak uitzag.
Maar als zij haar mond open deed, schrok je ervan hoe sterk zij was.
Mieke is een voorbeeld voor mij, en ik hoop dat ik ooit net zo'n krachtig
persoon wordt als mijn moeder.



Ik ben blij dat zij Erna mocht leren kennen,
dat zij mee mocht maken dat het beter gaat met mij,
dat zij bij onze huwelijk erbij was
en dat zij nog kon horen , dat zij Oma werd.

Ik weet een ding zeker , ons kind zal een geweldige beschermengel krijgen.

Alex

8 Comments:

Anonymous Di Mario said...

Met tranen hier in mijn ogen zit ik te genieten van al die verhalen die jullie over Mieke schrijven. Het zal jullie vast goed doen om dingen van jullie af te schrijven. Maar geloof mij, mij doet het goed om ze te lezen. Ik ken Mieke niet persoonlijk, via internet en helaas ook nog niet jaren. Maar.. ze heeft in de tijd een grote indruk op me gemaakt.

Love As Always
Di Mario

donderdag, juli 09, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Alex, ik was erg onder de indruk van hoe je je moeder daar neer zette....wat moet dat moeilijk zijn geweest, maar ook zo mooi te kunnen doen.
Respect voor jou.

We zullen je moeder nooit vergeten!

vrijdag, juli 10, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Diep respect heb ik voor je dat je dit hebt geschreven.
Je moet zielsveel van haar gehouden hebben.
Wens jou Alex en Erna veel sterkte.
Mieke zal daar boven niet alleen een heel goede beschermengel zijn voor jullie kindje, maar ook voor al de mensen waar ze van hield.
Bep

vrijdag, juli 10, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Lieve Alex, het feit dat zij altijd trots over je praatte gaf ons hoop dat zij het wilde redden toen zij hoorde dat zij Oma werd. Maar het ging niet meer. Jouw welgemeende woorden zijn jouw moeder waardig, als jullie kind geboren wordt, geloof mij die heeft nu al een beschermengel. Want Oma waakt als een moederkloek over jullie en jullie kind...Daar was en is het Mieke voor. Het is en was mij een voorrecht om jouw moeder prive en via de pc te leren kennen als een sterk stuk humor met het hart op de juiste plek en de juiste woorden op de juiste momenten...Een moordwijf op z'n Amsterdams....Nooit zullen we haar vergeten...
liefs van leny en claudy

vrijdag, juli 10, 2009  
Anonymous beuzeblaadje said...

Ik hield het dinsdag niet droog bij deze tekst en nu weer niet!

Een ding weet ik zeker: Mieke was trots op jou Alex maar bij het horen van deze tekst zal ze SUPER trots zijn geweest. Je hebt haar omschreven zoals ook ik haar heb gekend: klein maar sterk en dapper en vol humor en levenslust! Een mens waarvan je gewoon MÓÉT houden!!

Je mag trots zijn zo'n moeder te hebben gehad net zoals Mieke trots mag zijn dat ze zo'n zoon had!

Heel veel liefs Alex voor jou en Erna én voor Chris en moeder Greiner!

XXX
beuzeblaadje

vrijdag, juli 10, 2009  
Anonymous CorryR said...

Wat een geweldig I.M. schrijf je hier over/voor je moeder. Het maakt mij heel emotioneel. Ken je moeder via internet, en dan nog maar pas een paar maanden, maar in die tijd heeft ze een onuitwisbare indruk op mij gemaakt.

vrijdag, juli 10, 2009  
Anonymous FietsMargreet said...

Mooi hoe je over je moeder schrijft. Maar dat doen jullie allemaal waaruit wel blijkt dat jullie een sterke band met elkaar hebben. En dat is heel veel waard!

zaterdag, juli 11, 2009  
Anonymous Anoniem said...

Mooi gezegt Alex zo te horen een kind van je moeder.Wat zal Mieke blij zijn geweest dat ze weer Oma werd. En wat zal mama Greiner de kaartavondjes missen.Voor jou en Erna; vind troost bij elkaar en kijk uit naar het nieuwe leven.
Groeten voor iedereen.Anne

zondag, juli 12, 2009  

Een reactie posten

<< Home