Verhalen , Gedichten en Gedachten

mei 30, 2009

SCHAPEN SCHEREN


Jaaaaaa, we hadden geluk.
Vorige week waren we even een kopje koffie drinken
in de dierentuin Nordhorn
en toen zagen we dit.


Boer Harm aan het schapen scheren.
Zo leuk zeg,
ik had het nog nooit gezien.



Ik had nooit gedacht dat je er zoveel kracht bij gebruikt.
Dat schaap had geen zin en spartelde heel erg tegen.



Dat zijn ook de momenten waarop je zo'n dier kunt snijden.



Het begint te komen.
De jas is bijna uit.




Jeetje mina wat word dat koud.
BRRRRRRRRRRRRRRR



Heeee, ben ik nu sexy of niet.


Tot maandag.
Boer Harm heeft een grapje met mij uitgehaald.
Maar dat zien jullie maandag.
Allemaal een prettig weekend.



mei 28, 2009

KAARTJES 2


Ik heb nog 8 kaartjes gekregen
en heb die nog even aan de anderen geplakt.
Morgen haal ik ze van de deur af enkomen ze in een plakboek.


mei 27, 2009

ZIEKENHUIS





We moesten om 9 uur in Münster zijn en we waren er om 8.40 uur.
Dus dat liep goed.
We hebben mij aangemeld en moesten toen noch ongeveer 10 min. wachten.
Toen kwam een dokter ons ophalen voor het gesprek.
Hij begon in de map te zoeken, stelde zijn vragen, hoe vaak en waaraan ik al geopereerd ben.
Toen vroeg hij of ik de papieren en foto's meegebracht had.
????????????????????????????????
Nee hoor dokter, mijn uroloog wou alles hierheen sturen.
Nou, er was dus niks aangekomen, alleen maar een berichtje.
Ik zat al in mezelf te schelden, verdomme wat een gesodemieter.
De dokter kon dus niets met mij beginnen.
Hij gebruikt de foto's.
Dus moet ik eerst nog naar mijn uroloog om de foto's te halen en ik moet nog in de scan.
Maar we zijn nu zo verbleven, de 8ste juni moet ik 's morgens om 9 uur op de afdeling zijn.
En die is hoog hoor, de 16de verdieping.
Ik zal daar zeer zeker mooie foto's kunnen maken.
Du de 8ste blijf ik in het ziekenhuis en dan overleggen ze wat ze doen.
Ik krijg geen stoma, want als de nieren eruit zijn, hoef je ook niet meer te plassen.
Daarvoor is de dialyse.

Nou en toen stonden we om 10 uur weer buiten nadat we eerst een kop koffie gedronken hebben.
Wat nu?
Gaan we gelijk door naar huis, of rijden we door naar Nordhorn om naar de uroloog te gaan.
Laten we maar door rijden naar Nordhorn, dan hebben we dat tenminste gelijk geregeld.
Nou, ik heb alle foto's mee gekregen en een afspraak voor de scan.
De 2de juni moet ik daarheen.

We waren om kort voor twaalf klaar bij de uroloog en zijn toen wezen chinesen.
MMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM
Nu kan ik nog, het was hartstikke lekker.
Alex is nu ook weer naar huis en nu dus maar wachten tot de 8ste.

Alex en Erna vliegen komende zaterdag naar de USA.
En ik heb hem beloofd, dat als ze weer naar huis komen, ben ik ook weer thuis.

mei 26, 2009

Münster


Morgen de 27ste mei, een moeilijke dag.
Voor een gesprek naar Münster.
Duimen jullie voor mij?


mei 25, 2009

2 JAAR GETROUWD

Vandaag de 25 mei, zijn Alex en Erna 2 jaar getrouwd.
We hebben dat gisteren gevierd in het restaurant,
waar we ook met hun huwelijk hebben gegeten.


Van links naar boven en dan weer naar beneden.
Margreet, (zus van Erna) Alex, Erna, Chris zijn moeder, Ikke, Chris,
Sjoukje en Douwe, (ouders van Erna) en Ron, vriend van Margreet.


Ieder kon eten wat hij/zij wou en ik had
een heerlijke asperge soep met garnaaltjes.


Als hoofdgerecht had ik asperges met verschillende
soorten ham en aardappels.
Aan de aardappels ben ik niet geweest.
Was papzat.


We hadden ook nog een toetje, maar die heb ik vergeten
om op de foto te zetten.


Nou en toen zagen we er allemaal zo uit.


Allemaal een dikke volgegeten buik.



Aan de andere kant van de tafel zat er maar èèn met een dikke buik.
Maar daar zitten dan ook TWEE baby's in.
Leuk he?

Alex en Erna,
Heel hartelijk dank voor de mooie avond en voor de
prachtige foto.
Jullie zijn twee schatten.


mei 24, 2009

LAPTOP

Jaaaaaaaaa, ik heb een laptop.
Voor als ik weer in het ziekenhuis moet
en als ik aan de dialyse moet.


Wat ben ik blij dat Chris een beetje verstand heeft
van computers.


Tja hoe gaat dat nou?

De grote twijfel is aangebroken.

Maar het is allemaal goedgekomen hoor.
Ik zit nu voor mijn laptop en ben in mijn sas.


mei 22, 2009

LAATSTE REST

En dan waren er nog:
Mormel en Max.
Twee hele lieve honden.
Alleen de namen zijn verkeerd want,
Mormel zou eigenlijk Max moeten heten en Max, Mormel.
Allemachies wat is Max een duveltje.
Als Jan met de paarden aan de gang is,
rent hij er dwars doorheen (effe pesten)
Mormel hoeft maar 1 keer te blaffen en dan komt Max
er gelijk met harde stem boven uit,
Houd je mond, hou op met blaffen.
Dat er dan twee honden aan het blaffen zijn heeft hij natuurlijk niet in de gaten.
Heerlijk hoe deze hond met de paarden speelt en knuffelt.
Dat had ik nog nooit gezien.

De dieren die ik nog vergeten ben om te fliepsen zijn de kippen en de haan.
Nou, die komen de volgende keer aan de beurt.


Max is de zwarte en Mormel de witte.
.
Aan het eind van de dag stonden Jan en Chris nog even na te kleunen.

Lieve twee, heel hartelijk dank voor deze prachtige dag.
We komen snel terug want de kippen moeten nog op de foto.

.

mei 21, 2009

JAN 2

Ik zal jullie een geheimpje vertellen.
Ik ben mijn hele leven al bang geweest van paarden.
En we komen bij Jan en Ria,
En ik begin gelijk met het aaien van de paarden.
Ik werd afgesabbelt en afgelebbert
en dat alles met een heel vredig en rustig gevoel.
Wat er daar voor sfeer hangt weet ik niet
maar het moet wel liefde zijn.

Na Ria, ging Jan aan het longeren.
Ik heb er niet veel foto's van,
maar dat komt omdat ik met open mond heb zitten kijken.

"DE GROTE EENHEID"



Ook Jan is aan het oefenen om het paard te laten knielen.
Mooi he?

Morgen komt de laatste serie.


mei 20, 2009

RIA 2

Als eerste begon Ria met het longeren.
Het was zo'n intens mooi gezicht,
dat ik op de spannende momenten,
bij draf of galop, (ben ik goed he?)
helemaal vergat te fliepsen.
Ria zei er niets bij, maar had een touw in haar hand
en iedere keer als ze dat touw anders vast hield,
liep het paard weer anders.
Het was iets om werkelijk nooit meer te vergeten.
Tranen achter de ogen, kippevel en een heleboel respect.




Mooi he?
Op het andere veld is Max, de hond weer aan de gang
met het andere paard.
Maar daarover later.


Dit is toch een eenheid?
Of niet dan?



Hier probeert ze het paard te laten knieen.
Daar moeten we nog een beetje aan oefenen.




Dit was Ria, morgen komt Jan weer.


mei 19, 2009

JAN

Omdat ze ons wilden laten zien hoe ze altijd
aan het trainen waren met longeren,
moest Jan een lijn spannen over het veld.
Alleen deze 5 minuten al had ik een kippevel,
je houd het niet voor mogelijk.
Waar Jan was, was het paard ook.
Op de voet gevolgd, zo intens.


Ik hoop dat iedereen,
maar vooral Jan en Ria,
mij vergeven omdat ik nog steeds niet weet
wie Chopin en wie Sander is.
Het is me nu al 25 keer verteld,
maar als ik ze zo oip de foto zie,
ik weet het niet hoor.

Zie je wel hoe rustig het paard staat te wachten
tot Jan klaar is?


De lijn zat een beetje in de war
en dus duurde het even.


Hoooo baasje wacht even,
je gaat de verkeerde kant op hoor.


En dus, moet hij nog even geduld hebben.
Het gaat zo beginnen hoor.


Dit samenspel tussen mens en dier zal ik nooit vergeten

morgen meer