HERFST

De bomen roesten in het zieke licht
langs somber in zichzelf gekeerde grachten.
In wilde, stormdoorvlaagde regennachten
vertoont de maan een bleek, behuild gezicht

boven de lege straten, smalle schachten
waar in een onverbiddelijk gericht
de zomer langzaam voor het najaar zwicht,
terwijl de huizen op het einde wachten.

Tegen de morgen is de strijd beslecht.
Een vage geur van heimelijk bederven
heeft aan de moede wind zich vastgehecht.

Tussen een handvol dunne zonnescherven
heeft zich de zomer moeizaam neergelegd
om eenzaam en onopgemerkt te sterven.

Hanny Michaelis.

.

OP BEZOEK BIJ DE KINDEREN

Twee weken geleden waren we op bezoek bij Alex en Erna
Ze zijn verhuist naar hun nieuwe huis en wij waren daar nog nooit geweest.
Ze hebben twee katten.
Poes-poes en Tijger.
Poes-poes is een zwartwitte kater die Alex vanuit Duitsland mee genomen heeft.
Tijger is een rooie poes, die er later bij gekomen is.
.

Poes-poes hebben we alleen maar van af een paar meter kunnen zien.
Die is niet zo vrijerig.
Maar Tijger des te meer.
.

Tegen de middag zijn vader en zoon er op uit gegaan om een paar foto's te schieten.
Alex had mijn kamera mee.
.

Chris moet wel een mooi objekt zijn om te fliepsen.
Ik doe het ook zo graag en Alex ook.
.

Mooi plaatje deze met het water.
.

En dit is Alex,
vrij als een vogel in de lucht.
.

Ik wou dat ik een vogel was
Ik wou dat ik een vogel was,
en heel goed vliegen kon.
Een stukkie op me ruggetje
heerlijk in de zon.
.
Heel hoog daar in de hemel,
daar waar de wolken zijn.
Dan met een rotgang naar benee,
dat lijkt me echte gijn.
.
Ik scheer dan met mijn buikie,
bijna langs de grond.
En vlieg dan nog een beetje,
daarzo in het rond.
.
Ik schiet dan als een vuurpijl,
met een bloedgang weer omhoog.
Het zou een vaartje wezen,
wat er zeker niet omloog.
.
Ik zou dit zeker doen,
zeker keer op keer.
En als ik dan ging slapen,
had ik me daggie weer.

.
Henk van Zijp.

.

NOG MEER PADDESTOELEN

En nog steeds geen kabauters.
Ik weet niet waar de andere bloggers kijken als ze kabauters zien, maar ik zie ze nergens.
Niet onder de bladeren, niet tussen de boomwortels en ook niet bij de paddestoelen.
Ik raak al helemaal vertwijfeld, hoe kan dat nou ?????
Heb ik iets aan mijn ogen?
Nee, dat kan niet, ik was twee weken geleden nog bij de oogarts.
Doe ik iets wat andere mensen niet doen?
Ben ik anders als andere mensen?
Willen jullie mij helpen lieve mede bloggers?
Mischien weten jullie een antwoord op mijn vragen?
Dank jullie wel!!!!

.

KOE GRAS EN MEER

in de grote stille weide

dichtbij hier, in ‘t ver vandaan

waar er koeien loeien

en er boe te roepen staan ;

wordt er gras gevreten

van je ras, ras, ras

gras gras gras, en nogmaals groen

en bij veel van het meeste gras

door het dagelijks laten en doen

( pff….even een pauze inlassen )

komen de nodige uitlaatgassen

wordt ‘t eten vaak weer uitgescheten

samen met een grote lange plas

maar…..aan de buik en tussen poten

- er zo helemaal bij past -

hangt een zak, een hele grote

met vier kraantjes er aan vast,

gras gras gras komt ook daaruit

met een uitgemolkt geluid

maakt ze een witte straal…

zo…we zijn weer op

de hoogte…..

allemaal

.

Foto en gedicht uit het net.

HERFST

Ik ben de herfst.

Ik ben de regen.
Ik ben de storm.

.

Zoek mij maar op,
ik sta in alle gedichten.
.

Houd mij maar vast,
ik heb het koud en ik ben moe,
en nog zoveel bladeren aan de bomen,
nog zoveel bladeren overal.

Toon Tellegen.

.

MIJN BROER

Me broer is niet alleen me broer
Hij is een groot voorbeeld, hij is wijs en stoer
Soms ruzie en soms gaat het goed
Hij geeft me zelfvertrouwen hij geeft me moed
Hij is iemand die klaar staat voor mij
Hij is iemand, staat altijd aan mijn zij
Broer en zus voor het leven
We kunnen elkaar nooit vergeten.

.
Gedicht en foto, uit het net.

.

HET BOS

Nog even een paar mooie bos foto's.
Ook deze zijn genomen aan de Driländersee.
.

En ter afsluiting
een heerlijk bankje om uit te rusten.
En lekker van het weekend te genieten.
Iedereen veel plezieren tot maandag.

.

Gymnastiek

Ik heb gisteren meegedaan met de lenigste vrouw van de wereld.
En nu zit ik wel in een rolstoel, maar lenig ben ik nog steeds hoor.
.

Ik heb de eerste prijs gewonnen.
Dat is dus wel te zien he?
Chris is heel trots op mij.
.

En ik ben natuurlijk ook heel trots op mijzelf.
.

.
Tot dat ik naar buiten kwam en deze kabouter zag.
Hij zei tegen mij:
Eergisteren vertelde jij hier op je blog dat je geen kabouters gezien hebt.
Nou, dat is geen wonder hoor, mensen die zo kunnen fantaseren en liegen, die zien geen kabouters.
Ik ben straks ook weer weg en als je nog meer van deze plaatjes op je blog zet,
zie je me nooit meer terug.
.

Dus lieve blogger vrienden, in het vervolg alleen nog maar de waarheid en niks als de waarheid hier op mijn blog !!!!!!!!

.

Op de foto

Wat doe je daar nou toch.
.

Wat is daar nou te zien?
.

Ooooh, een muisje.

.

Paddestoelen een heeeeeleboel

Honderden op een kluitje.
Zo staan ze in het bos.
Heel mooi als je ze ontdekt.
Ik zag ze niet,
maar Chris wel en ik mocht foto's maken.
.

Maar de kabouters heb ik echt niet gezien hoor.
En ik heb het aan Chris gevraagd,
hij ook niet !!!!!

.

Over de greppel

Gisteren waren we weer eens een dagje
over de greppel.
Helemaal naar het westen zijn we gereden.
We hadden het geloof ik al wel 5 keer
afgesproken dat we zouden komen
en iedere keer kwam er weer wat tussen.
Meestal van mijn kant, dat het niet goed met me ging.
We waren bij Tineke en Leon.
Tineke is de dochter van mijn broer
Ze hebben twee kindjes
Maaike en Tom die hier op de foto staan.
.

Ik heb zelf geen foto's gemaakt, maar op Chris zijn blog staan er nog veel meer.
Het was- ondanks dat we hartstikke moe waren toen we weer thuis aan kwamen-
een heel gezellige dag.

.

Driländersee 5

Op de terug weg naar huis,
reden we langs deze koolzaad velden.
Hier vertel ik verder niets bij.
Hier kun je alleen genieten.
.

Was dat mooi of mooi?
Alemaal een prettig weekend.
Tot maandag.

.