Verhalen , Gedichten en Gedachten

november 30, 2007

sinterklaas kado

Lieve Mieke en Chris.
.
Sint heeft van jullie roerige tijd gehoord
En daarom voor jullie dit cadeautje gescoord
Sint weet ieder mens krijgt zorgen op zijn pad
Maar Mieke toch, wat hebben we zorgen om je gehad
Voor ons is het mischien heftig geweest
Maar voor jullie, lieve Mieke en Chris, toch wel het allermeest
We hopen dat het nu alleen nog maar voorwaarts zal gaan
Ook al gaat dat soms met een vloek en een zucht, een lach en een traan
Het zal niet liggen aan jullie liefde en kracht
Want weet je de liefde heeft alle macht
Geniet samen van elkaar en van dit present
Waar Sint van harte van hoopt dat je er blij mee bent.
.
Hartelijke groeten Sint en zijn Pieten

Er word gebeld, Chris gaat naaar de deur, er staat niemand.
Hij kijkt naar de brievenbus en daar staat een pakje die niet in de bus past.
Dus heeft de postbode even op de bel gedrukt, wetende dat wij thuis zijn.
Nou, wie stuurt ons een pakje, we hebben niets besteld.
Maar, het was geen gewoon pakje, nee hoor, dit pakje zat zo goed dicht geplakt met plakband, dat je er een schaar bij gebruikt.
Dus ik kijk Chris smekend aan, haal jij even een schaar?
Hij komt terug met de schaar en maakt het pakje open.
En wat komt eruit?
Een brief van Sint en zijn Pieten en een heel leuk boekje met spreuken er in.
Die spreuken zullen zeer zeker wel af en toe op mijn blog komen.
.

SINTERKLAAS EN PIET, HEEL HARTELIJK BEDANKT VOOR DIT BOEKJE.
WE ZIJN ER HEEL BLIJ MEE .

november 29, 2007

achter nichtje en neefje

Dit zijn ook nog een achternichtje en achterneefje.
Dit zijn de kleinkinderen van mijn broer Joop en schoonzus Nel.
Dit is Maaike en hier beneden is Tom.
Ook twee heerlijke kinderen.

Voor er vragen komen, even dit.
Wij zelf hebben 3 kleinkinderen.
Twee kleindochters en èèn kleinzoon.
Door omstandigheden zien wij onze kleinkinderen niet.
Het waarom en hoezo, wil ik hier niet neerschrijven.
Maar dat wil niet zeggen dat we ons afsluiten voor andere kinderen.


november 28, 2007

^Nieuw achternichtje

Sinds zondag zijn we weer oudoom en oudtante geworden.
Het kleine meisje heet Naomie en is de kleindochter van mijn zus Els en zwager Egbert.
.
Haar grote broer Justin is heel trots op zijn zusje.

november 27, 2007

Man aan zee


Er stond een man aan de zee, die er op die grijze dag haast net zo grijs uitzag als de zee zelf. Er stond ook een sterke wind, maar verder was er geen sterveling te bekennen op het strand.
De man staarde met een leeg gezicht voor zich uit naar de volle rumoerende zee.
"Geweldig" riep hij.
"Wat bedoelt u", vroeg ik toen ik hem naderde.
"Geweldig" herhaalde hij op dezelfde toonhoogte.
't Is geweldig! Weet je wat ik altijd denk als ik hier aan de branding sta....?
Geen idee, zei ik lichtelijk nieuwschierig.
Ik denk altijd, aan deze kant is alleen maar water en hij maakte een theatraal handgebaar alsof hij zijn zegeningen over de golven uitsprak......
Alleen maar water.......mijlenver.......en helemaal geen sores........helemaal geen ellende....de ellende ligt daaar....en hij wees landinwaarts.....daar ligt de ellende......en de rotzooi, achter de duinen waar het land begint.
Zijn speech was kort maar hevig.
Ik liep voort op het lege strand en dacht, wat jammer dat de man niet memoreert dat er achter diezelfde duinen waar het land begint ook oneindig veel liefde woont........en dat vergeleken bij die liefde......de zee alleen maar water is.....en wind.
.
Dit was ook nog een werkje van Toon Hermans.

november 26, 2007

Erna



Vandaag is onze lieve schoondochter Erna jarig.
Door mijn ziekte, kunnen wij er niet naar toe, dus doe ik het op deze manier.
Erna meid, heel hartelijk gefeliciteerd en een prettige dag voor jullie allemaal.
Hopelijk volgend jaar beter.
Ik bel je ook nog hoor.

november 25, 2007

engel

Nog even een gedichtje van onze Toon.

'k Heb een engel die me leidt
en die altijd naast me staat
waar ik stilletjes mee keuvel
waar ik zachtjes wat mee praat.
.
Als ik eet of als ik drink
's avonds in de lampen stap
en mijn bleke wangen schmink
voor mijn liedjes en mijn grap.
.
'k Heb een engel die me leidt
heeft geen hoofd en heeft geen naam
maar hij is zo hulpbereid
bovenmenselijk bekwaam.
.
In de kou is hij mijn vuur
in mijn dorst is hij de bron
hij zit naast me aan het stuur
in de mist is hij de zon.
.
't Is niet nodig dat ik weet
in mijn vreugde of verdriet
waar hij woont of hoe hij heet
nee, dat zeggen engelen niet.
.
Ik was door al die jaren heen
in mijn diepste droefenis
nog niet èèn moment alleen
omdat mijn engel liefde is.
.
En dat is nu precies het gevoel wat ik heb in mijn leven.
Ik heb in de laatste jaren veel mee moeten maken maar, ik was nooit alleen.
Ik werd omringd door liefde, dat heb ik heel vaak gevoeld.
En geloof me mensen, als je in nood zit, kan het je redding zijn, te weten dat er een God is die van je houd, dat er een engel is en dat er mensen zijn die van je houden, of heel veel om je geven.
Dit te ervaren doet zo enorm goed.
Het geeft je weer moed en kracht om verder te leven.

november 23, 2007

terugblik



ze hadden het niet al te breed
geen wit gesteven boorden
ze waren vissers-alle twaalf
een volk van weinig woorden
.
ze hadden nog geen beeldbuis
geen flats geen bungalowtjes
ze stoeiden aan het blauwe meer
met wank'le houten bootjes
.
geen DC8, geen maanraket
geen auto en geen koets
ze liepen op het witte strand
en meestal barrevoets.
.
zo leefden zij, ze hadden niets
geen bad, geen telefoon, geen fiets
maar in hun midden zat een man
daar hielden al die vissers van
.
Hij zocht het niet in telefoon
computers of elektronen
Hij zocht het zonder valse schijn
in aardig voor elkaar te zijn
.
Hij had het over "ander leven"
over vergeten en vergeven
over elkaar de hand toe steken
en over samen brood te breken
.
Hij zei gewoon: gij zult niet doden
en daarmee hield hij't voor gezien
Hij had geen boeken vol geboden
Hij had er in totaal slechts tien
.
maar toen de rijken engeleerden
Hem hoorden, toen begon 't venijn
het was bedrog, wat Hij beweerde
Het leven mocht niet simpel zijn
.
ze hebben Hem toen vastgegrepen
ze hebben Hem de mond gesnoerd
het zware kruishout laten slepen
en Hem naar Golgotha gevoerd
.
en het is nooit meer goed gekomen
want sinds men Hem heeft opgepakt
heeft men de liefde ons ontnomen
waarover Hij zo vurig sprak
.
maar altijd blijft het heimwee hangen
naar die eenvoudige mensenzoon
en altijd speur je nog 't verlangen
naar Hen, die zelfs na al 't gehoon
.
vanuit zijn laatste kracht nog fluistert
Heer vergeef hun wat ze doen
altijd is er nog dat heimwee
naar die ene man van toen.
.
Toon Hermans


november 21, 2007

motor

Dit zijn ook weer foto's uit de oude doos.
Het is ongeveer 15 jaar geleden dat wij met de motor op vakantie gingen naar Oostenrijk- Zwitserland.
.
Chris heeft natuurlijk gereden en ik achterop.
We hadden alles mee, een kleine iglo tent, slaapzakken, kookstelletje en nog heel veel meer.
Overdag was het heerlijk warm, maar 's nachts was het zo koud, dat we in onze leren kleren in de slaapzak sliepen.
We hadden geen thermo matten mee.
.
Ik vond het altijd prachtig achterop de motor, alleen de bochten vond ik niet zo geweldig.
Was er een beetje bang voor.
Ook in de bergen vond ik het maar niks.
Ik heb heel vaak met mijn ogen dicht achterop gezeten als we weer vlak langs een afgrond reden.
Niks voor mij.
.

Zo is het uitzicht prachtig, vooral dat mannetje voor op de foto.

november 19, 2007

Alexander


Ben even het archief ingedoken en wat kwam ik tegen?
Alex (jongste zoon) en Bobby.
Bobby was een grote hond, de vader een herdershond en de moeder een soort keeshond.
Terwijl de zussen van Bobby vals werden toen ze ouder werden, was Bobby de goedheid zelve.
Hij was voor de kinderen een 2de broer.
Dit alles is ook al zo'n 20 jaar geleden.
Maar ik vind de foto zo prachtig, dat ik hem even moest laten zien.

november 17, 2007

duifjes

Dit is de boom die ik zien kon vanuit het ziekenhuis raam.
De duifjes kwamen iedere dag.
Om ongeveer half 4 kwamen ze aangevlogen.
Iedere dag weer.
Om een uur of half vijf kwamen de kraaien.
Dan kwam er leven in de boom.
Als wij het raam open hadden, was het een rot herrie.
En de duifjes, ze bleven zitten waar ze zaten.
Om ongeveer vijf uur, vlogen de kraaien allemaal tegelijk naar hun slaapplek en als alles weer rustig was, vlogen ook de duifjes weer weg.
Het was alsof ze iedere dag even naar de drukteschoppers kwamen kijken.

november 14, 2007

THUIS


Hallo lieve, lieve medebloggers en webbie's.
Ik ben weer thuis en ik ben zo enorm dankbaar dat ik ook voor deze keer weer gered heb om er bovenop te komen.
Want geloof het mensen het was een hard gevecht. Niet wetende hoe ik in het ziekenhuis gekomen ben, 2 dagen coma, niet wetende wat er daar gebeurde, weer langzaam in het leven terug komen en zo enorm dankbaar zijn dat mijn tijd nog niet gekomen is. Dat ik nog een paar jaartjes mee mag draaien.
Ik zou zo heel graag willen dat ik jullie allemaal persoonlijk bedanken kon voor de lieve woorden, kaartjes en telefoontjes.
Maar dat zit er gewoon niet in.
Ik ben nog heel zwak en doe langzaam aan.
Tot overmaat van ramp kreeg ik maandag een hele erge maag en darm infectie, waar ik weer een klap van kreeg.
Maar het is nu weer allemaal in orde.
Morgen lees ik jullie web sites en blogjes, ik heb eerst mijn eigen blogs gelezen ( nou ja, niet de mijne natuurlijk, maar die Chris voor me geschreven heeft) en de kommentaren die erbij staan, dat vond ik als eerste belangrijk.
Alleen al bij het lezen kwamen iedere keer de traantjes en het is nog erg vermoeiend allemaal.
Maar, zoals beloofd, morgen kom ik weer bij jullie kijken.




november 13, 2007

Een groet van.....

Lenie!

Morgen!!!

(vloeiend water met luchtspiegeling)

Eindelijk!!!
Morgen komt Mieke thuis.
Een pak van mijn hart.

november 11, 2007

Mieke

(bentheimer zandsteen)


Hoe gaat het met Mieke?
Ik hoop er op dat ze dinsdag naar huis mag.
Maar daar staat op het ogenblik nog een grote
vraagteken achter.

november 08, 2007

wachten en herstellen

november 06, 2007

opwaarts

Het gaat beetje bij beetje vooruit met Mieke.
Elke dag is een verbetering van haar
gezondheid te zien. Hoe lang ze nog in het zieken-
huis moet blijven staat nog niet vast. Eerst was er sprake
van dat ze tot volgende week moest blijven,
maar vandaag hoorde ik van haar dat ze misschien
eind deze week naar huis mag.
Het maakt mij ook niet veel uit moet ik zeggen.
Hoofdzaak ze kan er weer tegenaan en
is zover weer gezond en wel.

november 04, 2007

Zondag


Even een update van Mieke.
Het gaat met stukjes en beetjes vooruit. Zij word vandaag overgeplaatst naar een "normale" afdeling. Dus weer een stukje in de goede richting.

Iedereen bedankt voor de goede wensen en steun! Chris

november 02, 2007

zonder woorden

november 01, 2007

Hallo webbies

Zoals velen al vermoeden...het ging even
niet goed met Mieke. Maar, zoals op de foto,
zien we nu de zon weer opgaan. Ik weet niet hoe
lang het nog zal duren voordat Mieke haar
blog weer kan overnemen. Ik kan alleen
maar zeggen dat ze heel hard aan het bijten is
om er weer bovenop te komen.