Verhalen , Gedichten en Gedachten
oktober 31, 2006
oktober 30, 2006
Hoe je in het bos roept.......
oktober 29, 2006
oktober 28, 2006
oktober 27, 2006
Praten
oktober 25, 2006
Eenzaam
oktober 24, 2006
oktober 22, 2006
Fouten
oktober 21, 2006
Vissen
oktober 20, 2006
logje
oktober 19, 2006
oktober 18, 2006
oktober 17, 2006
oktober 16, 2006
oktober 15, 2006
Rode rozen
oktober 14, 2006
oktober 13, 2006
oktober 12, 2006
Momo en Pucky
Helemaal niet bang, alleen voor vreemde harde geluiden, daar rent ze hard voor weg.
Pucky word onze schootkat en zit het liefst bij Chris op schoot.
Ze rent en speelt door het huis, net zo hard als buiten waar ze al menig uurtje geweest is.
Haar eerste check bij de dierenarts was heel goed.
Dus we zijn heel tevreden.
--
Samen doen ze het ook al heel goed.
Momo past op als een moedertje dat er niks gebeurt met Pucky.
Ze eten uit hetzelfde bakje, oftewel ieder haar eigen voerbakje heeft.
Ze spelen tikkertje als ze buiten zijn en staan een paar keer per dag neusje, neusje.
Dus dat gaat allemaal heel goed.
Toen Momo hier kwam, had ik haar al snel s nachts bij me liggen.
Ze kroop altijd in mijn knieholtes, waar ze lekker slapen kon.
Toen kwam de kleine zwarte duvel en nam haar plekje in.
Sinds afgelopen nacht sliepen ze allebei aan mijn voeteneind.
Het is heerlijk om te zien hoe goed ze het doen.
oktober 11, 2006
De schoonmaakster
Er was eens een schoonmaakster, een buitenlandse.
Op een avond, kwam er tamelijk laat nog een kleine jongen in de winkel
en moest eten halen voor het avondbrood.
Maar als de verkoopster aan de kassa alle levensmiddelen ingetipt had,
vond de jongen zijn geld niet dat zijn moeder hem had meegegeven.
Nerveus zocht hij in al zijn zakken.
De verkoopster keek hem aan en vroeg, heb je geen geld?
De jongen schudde zijn hoofd
De cheff werd erbij gehaald, als je niet kan betalen moeten de levensmiddelen hier blijven,
zei hij en keek de jongen streng aan.
Maar ik heb dat geld echt gehad zei de jongen en zocht verder in zijn zakken.
Hij keek de cheff aan en vroeg, kan ik dat geld morgen voorbij brengen......?
Niks ervan,sprak de cheff, zonder geld geen levensmiddelen.
Toen kwam opeens tussen de regalen de schoonmaakster tevoorschijn.
Ze had daar gestaan en alles gehoord.
Wat kost? Vroeg ze.
Verbaast keek de cheff haar aan, drie euro veertig.
De schoonmaakster voelde in de zak van haar schort, nam er een twee euro, een euro en veertig cent uit.
Hier zei ze, goed zo?
Maar.......stotterde de verkoopster.
De cheff gaf de jongen de boodschappen.
Hij straalde en rende weg.
Bedankt, riep hij naar de schoonmaakster, heel erg bedankt.
De vrouw heet Yldiz, dat is turks en betekend STER.
oktober 10, 2006
oktober 09, 2006
oktober 08, 2006
Pucky
Alex en Erna waren het weekend hier geweest en zijn maandag morgen weer naar huis gereden. Het ging me de hele maandag al niet lekker en ik ben, toen de kinderen weg waren op de bank gaan liggen .Chris is een uurtje naar bed gegaan. Toen we allebei weer wakker waren, vroeg Chris of Momo zo'n herrie gemaakt had. Hij had de hele tijd een kat horen miauen. Maar nee hoor, Momo was rustig geweest de hele tijd. Tegen een uur of zes, moest Chris even naar zijn moeder, mij ging het steeds slechter, ik lag nu al te bibberen op de bank, werd er op de deur geklopt.en stond ma Gr. in de deur opening met Chris achter zich. Ze straalden me allebei aan en Chris gaf me iets zwarts in mijn handen. Aaach dat was een heel klein zwart poesje, wat een schatje was dat. Het beestje was drijfnat en uitgehongerd en moet al een dag of twee in de tuin hebben gezeten, want Chris had zondag ook al een kat horen miauen. Er kwam natuurlijk een groot geblaas van Momo, maar zolang ze net te dicht bijelkaar in de buurt kwamen viel dat ook nog wel mee. Het kleintje had wat gegeten en toen heb ik haar op de bank op een deken neer gelegd waar ze gelijk in slaap viel. Ze is ongeveer 7 -8 weken jong. Ik heb bij de buren gevraagd of die een kat missen, maar nee hoor niemand mist een kat. Vond ik persoonlijk helemaal niet erg hoor, het is een schatje. Alleen jammer dat ik de eerste dagen niet 100% heb beleefd vanwege de koorts, maar ja dat haal ik nu dus weer in. Morgen, maandag gaan we met haar naar de dierenarts. Momo was de eerste dagen heel boos met ons, ze kwam niet meer bij ons, liet zich amper nog aaien. Dat is alles verleden tijd, die twee hebben al samen van een schoteltje gegeten en hebben al neusje, neusje gestaan, dus dat komt wel goed. Naar ons gevoel komt Momo nu noch vaker bij ons en vraagt om aandacht, wat ze natuurlijk ook krijgt. Al met al, het is hartstikke leuk, er is weer leven in huis.