Ja, zo was het vroeger.
Op maandag werd gewassen.
Ik moest het huishouden doen, want ik had maandag s morgens vrij van mijn werk.
Dus ik moest stoffen, stofzuigen, bedden opmaken en de hele reutemeteut ook.
Ik haatte de maandag morgen, lekker vrij en dan toch werken.
Ma was bijna de hele dag met de was bezig.
Het liep een beetje anders als tegenwoordig.
Het was niet zo makkelijk hoor, ik weet nog onze eerste wasmachine.
Een groot rond geval, met onder op de bodem een grote draaihaak die de was in beweging bracht.
Ook vergeet ik nooit meer het zakje blauw voor de witte was.
Dat was een klein zakje met donker blauw spul erin en dat kwam in het laatste spoelwater voor de witte was, die er dan witter van werd.
Dat heb ik nooit begrepen hoe witte was witter word van blauwe troep.
Maar het hielp, want ma haar was, was altijd mooi wit.
Als de was uit de wasmachine kwam, was het nog lang niet klaar.
Er stonden dan allemaal emmers en teilen buiten achter het huis, want de was moest nog gespoeld worden.
En dat was een werk hoor, vooral in de winter er werd namelijk niet iedere keer warm water genomen.
Nee het ging meestal met koud water, brrrrrrrrr.
Dan ging de was door de wringer en kon opgehangen worden.
En oh oh oh, als het regende en de was niet naar buiten kon.
Nou dan was het echt wasdag, want overal had en zag je schone was.
En dan kwam het strijken.
De overhemden, tafellakens en beddelakens werden eerst gesteven.
En dat was me een rotwerk om die dingen dan te strijken.
Vreselijk.
Als ik dan bedenk, dat ik vandaag de dag al aan het steunen ben als ik twee machines met was, op een dag heb, moet ik me eigenlijk schamen.
Fietsen in Bad Bentheim.
